مهتاب درخشان فرد - نویسنده مسئول

اختراع یک مخترع هر چقدر مهم و با اهمیت و دارای گام های ابتکاری ارزنده ای باشد و انتساب آن به وی به عنوان مخترع به دلایل مختلف و متعدد ثابت شده باشد، تا زمانی که تشریفات قانونی برای ثبت آن در اداره صلاحیتدار ملی طی نشده باشد، مورد حمایت قانونگذار نخواهد بود و از حقوق انحصاری آن نمی تواند استفاده نماید. ثبت اختراع موجب حمایت از مخترع و اعطای حق انحصاری به او می شود. این حق مخترع را قادرمی سازد تا از استفاده تجاری از اختراع توسط سایرین جلوگیری کند و مانع ورود رقبا به بازار همان اختراع گردد. در این میان آنچه که حائز اهمیت است مسئله مالکیت فکری می ‎باشد. به مجموعه حقوقی که به افراد حق بهره برداری از فعالیت های فکری و ابتکاری انسان ها را می دهد ولی اختصاص به موضوع یا شی معینی ندارد، مالکیت فکری می گویند. مقاله حاضر به بررسی مسیر ثبت اختراع و حقوق مالکیت فکری آن در مقیاس ملی و پتنتهای (حق اختراع ) شناخته شده بین المللی پرداخته و نتیجه‎گیری می‎کند که باید در کشور ما نیز به این مقوله بیشتر پرداخته شود و ضمن بررسی دقیق و موشکافانه این امر نسبت به تصویب قوانینی در این زمینه اقدام شود.

اختراع، مالکیت فکری، فناوری، فرآورده، فرآیند