میثم منصوری - دانشگاه فردوسی مشهد
محمود شور - دانشگاه فردوسی مشهد
علی تهرانی فر - دانشگاه فردوسی مشهد
یحیی سلاح ورزی - دانشگاه فردوسی مشهد

ژربرا یکی از ده گل مهم شاخه بریده در جهان و ایران از نظر تولید و مصرف محسوب می شود. در مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثر محلول-پاشی سالیسیلیک اسید و تیامین بر خصوصیات بیوشیمیایی گل ژربرا، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار در گلخانه تجاری شرکت گل آذین مقصود انجام شد. تیمار های آزمایش شامل صفر (آب شهری؛ شاهد)، سالیسیلیک اسید در غلظت های ۷۵ و ۱۵۰ میکرومولار و تیامین در غلظت های ۲۵۰ و ۵۰۰ میکرومولار بودند. محلول پاشی در دو مرحله و به فاصله دو هفته انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که تیمار های مورد استفاده تاثیر معنی داری بر خصوصیات بیوشیمیایی داشتند. تیامین در غلظت ۲۵۰ میکرومولار سبب افزایش میزان کلروفیل a، b و کلروفیل کل، به ترتیب با میانگین ۶/۳۶، ۲/۱۷ و ۱/۶۱ میکروگرم بر گرم وزن تر شد، در حالیکه بیشترین میزان کاروتنوئید ۸/۷ میکروگرم بر گرم وزن تر مربوط به تیامین ۵۰۰ میکرومولار می باشد. از سوی دیگر بیشترین میزان قندهای قابل احیا ۵/۱۸۱ میلی گرم بر گرم وزن تر در تیمار ۷۵ میکرومولار سالیسیلیک اسید مشاهده شد. در این آزمایش، بیشترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز ۵/۹۴ و پراکسیداز ۷/۷۰ واحد آنزیم بر دقیقه در گرم وزن تر به ترتیب مربوط به تیمار ۷۵ و ۱۵۰ میکرومولار سالیسیلیک اسید بودند. از اینرو به نظر می رسد سالیسیلیک اسید و تیامین می توانند سبب افزایش رنگیزه های فتوسنتزی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گل ژربرا شوند.

پراکسیداز, قندهای قابل احیا, کلروفیل, کاروتنوئید, کاتالاز