طراحی مدل مدیریت استعداد در بخش عمومی

هدف پژوهش حاضر طراحی مدل راهبردی مدیریت استعداد در شبکه های بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی ایران بوده و جهت گیری پژوهش کاربردی- توسعه ای و روش آن آمیخته (کیفی- کمی) است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل خبرگان و نخبگان معاونت بهداشت و در بخش کمی شامل کارکنان شبکه های بهداشتی بود. حجم نمونه در مرحله اول (با روش نمونه گیری قضاوتی) ۱۴ نفر و در مرحله دوم (با روش نمونه گیری تصادفی) ۱۵۶ نفر بود. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبه و روش دلفی بود و برای تحلیل داده ها از تحلیل مضمون استفاده شد. جهت تبیین الگو، پس از ۲ مرحله توزیع پرسشنامه، اعضای پانل دلفی اکثر گویه ها را تایید کرده و مدل پیشنهادی پذیرفته شد. در بخش کمی پس از بررسی روایی محتوا و پایایی (با آلفای کرونباخ ۸۱/۰) پرسشنامه، شاخص های هر مولفه مورد تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم قرار گرفت که مدل دارای برازش مناسبی شد. طبق نتایج، مدیریت استعداد عملکرد سازمان را تحت تاثیر قرار می دهد. فرآیند مدیریت استعداد با تاثیر پذیری از عوامل ساختاری، محتوایی و بیرونی بر موفقیت عملکرد سازمانی نقش دارد. با توجه به اینکه الگوی پیشنهادی به صورت مرحله ای مسیری را از سطوح مقدماتی به سطح تخصصی تر با طرح تاثیر عوامل محیطی درون و بیرون سازمان و نهادی طی می کند می تواند به عنوان الگویی عملیاتی در تصمیم سازی های استراتژیک سازمانی بکار رود.