ابوالفضل قنبری - دانشیار گروه سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشگاه تبریز
صدرا کریم زاده - استادیار گروه سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشگاه تبریز
صدیقه ترانه - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشگاه تبریز

کیفیت زندگی میزان توانمندی محیط برای فراهم آوردن و پاسخگویی به نیازهای مادی و معنوی افراد جامعه می باشد. پیامدهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فیزیکی شهرنشینی همچنان دانشمندان را در سراسر جهان به چالش می­ کشاند. راهبردهای برنامه ریزی صحیح شهری کلیدهایی برای ایجاد یک محیط زندگی بهتر برای شهروندان است. پژوهش حاضر به بررسی کیفیت زندگی شهری در مناطق ۱ و ۲ شهر زاهدان با تلفیق داده های سنجش از ­دور، تصاویرماهواره ای و داده های جمعیتی حاصل از سرشماری و شبکه معابر شهری پرداخته است. روش پژوهش به کار رفته از نوع توصیفی- تحلیلی و روش جمع ­آوری داده ها و اطلاعات، اسنادی و کتابخانه ­ای بوده است. چهار شاخص اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و دسترسی به خدمات به عنوان معیارهای اصلی برای مدل سازی کیفیت زندگی انتخاب شده ­است. همچنین برای استخراج تصاویرماهواره ای از سامانه گوگل ارث انجین و به منظور تلفیق و همپوشانی لایه ها و شاخص ها از نرم افزار ArcGIS استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که شاخص دسترسی به خدمات بیشترین تاثیر را در بررسی کیفیت زندگی دارد و بخش ­های شرقی منطقه ۲ و بخش های مرکزی منطقه ۱ از کیفیت زندگی بیشتری برخوردار است. در ادامه نتایج، شاخص خودهمبستگی فضایی موران بر وجود الگوی خوشه ­ای کیفیت زندگی در محدوده مورد مطالعه تاکید دارد.

کیفیت زندگی شهری, سیستم اطلاعات جغرافیایی, سنجش از دور, خود همبستگی فضایی, شهر زاهدان