علیرضا نوید - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات

هدف تحقیق حاضر بررسی اثربخشی برنامه نقاشی درمانی بر بهبود ادراک فضایی و حافظه دیداری کودکان مبتلا به اتیسم بوده است. طرح پژوهش حاضر در زمره طرح های تحقیقی نیمهآزمایشی قرار می گیرد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کودکان ۱۰ تا ۱۳ ساله دارای اختلال طیف اتیسم که در مراکز توانبخشی و آموزش خصوصی و مدارس سازمان آموزش و پرورش تهران در حال تحصیل هستند، تشکیل دادند که ۳۰ نفر با توجه به شرایط ورود و خروج به صورتتصادفی در دو گروه گواه و کنترل قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه حافظه دیداری کرسی ۱۹۷۲ و از پرسشنامه ادراک فضایی ژان لونی سلیه ۱۹۳۰ بوده است. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون کوواریانس و نرم افزار SPSS ورژن ۲۵ استفاده شد. نتایج نشان داد که نقاشی درمانی بر بهبود نشانگان علائم ادراک فضایی و حافظه دیداری کودکان مبتلا به اتیسم اثربخش است بنابراین نقاشی درمانی می تواند باعث بهبود مهارت های دیداری و ادراکیکودکان اوتسیمی شود

اوتیسم، ادراک فضایی، حافظه دیداری، نقاشی درمانی