سعید کریمی
حمیدرضا جعفری
غلامرضا نبی بیدهندی

کشور ایران بعنوان دومین کشور دارای ذخائر گازی در دنیا مطرح می باشد. انتقال منبع عظیم گاز بعنوان یک انرژی کاملا اقتصادی و تقریبا پاک از منابع تولید تا مصرف کننده نهائی بعنوان یکی از مهمترین وظائف و چالش های بحث برانگیز صنعت گاز کشور و نیز سازمان های نظارتی همچون محیط زیست می باشد. لذا بررسی و ارزیابی ریسک خطوط لوله انتقال گاز، یکی از علومی است که با توسعه روز افزون خطوط انتقال در حال رشد است. در این مقاله سعی شده است با معرفی یک روش مناسب و کمی در جهت ارزیابی ریسک این گونه خطوط، ترسیمی از میزان ریسک های وارده بر این نوع از پروژه ها به منظور کاهش خطرات و باتبع خسارات جانی و مالی بعدی در اختیار تمامی کارشناسان، تصمیم گیران و مدیران دولتی و خصوصی درگیر در تمامی بحث های مرتبط با خطوط انتقال قرار دهد. روش بکار رفته، روش آنالیز خطر می باشد. در این روش به منظور شناسایی پتانسیل های ایجاد خطر، از روش HAZOP بهره گرفته می شود. در این مطالعه با توجه به طول کم خط لوله و یکسان بودن تقریبی شرایط حاکم بر آن، کل خط لوله بصورت یکسان مورد مطالعه قرار گرفته است. سرعت و کم هزینه بودن از ویژگی های این روش و نیاز به مطالعات پایه از اجزای ضروری این روش میباشد.

ارزیابی ریسک، تحلیل خطر، خط لوله گاز، ، محیط زیست، HAZOP