محمدعلی عبدلی - عضو هیئت علمی دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
لیلا امیری
ادریس مددیان
احسان بهزاد

یکی از قدیمی‌ترین و پرکاربردترین روش‌های دفع مواد زائد، روش دفن در زمین می‌باشد. در استان‌های شمالی ایران بدلیل شرایط خاص جغرافیایی و اقلیمی که دارا هستند، این موضوع با چالش‌های فراوانی روبرو بوده و ابعاد گسترده و پیچیده‌ای پیدا کرده است. در تعیین مکان مناسب برای دفن زباله عوامل متعددی درنظر گرفته می‌شود. در این مطالعه پارامترهایی که در مکانیابی محل دفن زباله‌های شهری شهرستان آمل مورد بررسی قرار می‌گیرند عبارتند از : سطح آب‌های زیرزمینی، فاصله از منابع آب سطحی، گسل‌ها، شیب، نوع و جنس خاک‌ها و سنگ‌ها، فاصله از شهر و مراکز جمعیتی، فاصله از جنگل، فاصله از جاده‌های دسترسی و فاصله از خطوط انتقال نیرو. در این راستا جهت آگاهی و شناخت کامل از عوامل مذکور از نقشه‌های توپوگرافی، زمین‌شناسی، خاکشناسی و آبشناسی استفاده شده‌است. دراین مطالعه سعی شده است که با تعیین محدوده‌های قابل قبول ازلحاظ هرکدام از پارامترهای دخالت داده شده، پارامترهای مذکور با روش دو منطق بولین (روشی صفر و یکی) و فازی (وزن دهی به هرکدام از شاخص‌ها) مورد تجزیه و تحلیل قرار‌گیرند. در واقع این مطالعه بر این اساس استوار است که آن دسته از زمین‌هایی که به هیچ وجه شرایط لازم برای انتخاب شدن را ندارند حذف می‌گردند (غربال اولیه) که البته این امر با توجه به لایه‌های ورودی و اعمال محدودیت‌های لازم قابل تصمیم‌گیری است. سپس از میان گزینه‌های باقی‌مانده، گزینه‌ای که بطورکلی بهترین شرایط را با توجه به وزن‌های داده شده دارد، بعنوان مکان نهایی دفن زباله انتخاب می‌شود.

مواد زائدجامد شهری، مکانیابی محل دفن، منطق بولین، فازی، لندفیل