سهیلا نجاری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومی
سالار رضاپور - استادیار گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
حنیفه آژاه

امروزه استعمال عملیات آبیاری طولانی مدت همراه با مصرف کود و سموم شیمیایی ضمن اثرات ناگوار زیست محیطی می تواند خصوصیات کیفی خاک را تحت تأثیر قرار دهد. مطالعه حاضر به منظور بررسی تغییرات بعضی از خصوصیات کیفی خاک ها واقع در منطقه پیرانشهر پس از چهار دهه آبیاری غرقابی انجام شد. بدین منظور تعداد 12پروفیل (6پروفیل زراعی و 6 پروفیل غیرزراعی هم جوار) پس از تشریح، بررسی و نمونه برداری تحت آزمایشات مختلف فیزیکی و شیمیایی قرار گرفت. نتایج نشان داد زراعت در زمین های تحت آبیاری طولانی مدت باعث ضعیف شدن ساختمان خاک و کاهش پایداری خاک شده است. میزان رس درافق سطحی زمین های تحت آبیاری نسبت به زمین های غیرزراعی افزایش یافته و میزان شن کاهش یافته است. همچنین میزان رس در زمینهای تحت آبیاری در هر پروفیل با افزایش عمق افزایش نشان داد. میزان شوری (EC) و pH در زمین های تحت آبیاری نسبت به زمین های غیرزراعی روند منظمی را نشان نداد بدین صورت که عملیات آبیاری طولانی مدت در بعضی خاک ها باعث افزایش شوری (EC) و pH در بعضی خاکها باعث کاهش آنها شده بود. میزان کربنات کلسیم معادل درافق سطحی زمین های زراعی نسبت به غیرزراعی روند کاهشی نشان داد.

آبیاری طولانی مدت، خصوصیات کیفی خاک