مجتبی پولادی - دانشجوی کارشناسی ارشد بوم شناسی شیلاتی ، دانشگاه صنعتی اصفهان
امیدوار فرهادیان - استادیار گروه شیلات دانشگاه صنعتی اصفهان
امیر وزیری زاده - عضو هیئت علمی مرکز مطالعات دانشگاه خلیح فارس بوشهر
محسن نوری نژاد - عضو هیئت علمی بخش اکولوژی پژوهشکده میگوی کشور، استان بوشهر

دهانه رودخانه ها، خلیج های کم عمق، باتلاق های جزر و مدی، فرورفتگی های نیمه بسته ساحلی که در اثر عمل کشند اختلاط اب شیرین و شور در آنجا صورت می گیرد جز مناطق مصبی محسوب می شود. مصب ها دارای اختلاط آبهای شور وشیرین ، جریان های شدید، قدرت حاصلخیزی بالا و کدورت بالا می باشند. حاصلخیزی مصب ها از رودخانه ها و دریاها بدلیل انتقال مواد مغذی و معدنی توسط رودخانه ها و از طریق جزر و مد آب دریا به این منطقه بیشتر است. تنوع و تراکم گونه های جانوری در مصب ها از آب شیرین بیشتر و از آب دریا کمتر می باشد. گونه هایی که در مناطق مصبی زیست می کنند یوری هالین بوده و قادر به تحمل نوسانات شوری می باشند. در این مطالعه که در تابستان و پاییز 1390 به صورت فصلی در مصب رودخانه حله انجام گرفت به بررسی تنوع زئوپلانکتونها پرداخته شد که در نهایت مشخص گردید که: Copepoda ، Gasteropoda ، Polychaeta ، Ostracoda ، Echinodermata ،Amphipoda ، Appendicularia ، Cnidaria ، Protozoa جوامع زئوپلانکتونی غالب در طی این دو فصل می باشند. در این بررسی Copepoda به ترتیب با 10800 و 14665 فرد در متر مکعب در تابستان و پاییز در بین سایر جوامع بیشترین فراوانی را داشتند. همچنین با استفاده از شاخص های تنوع شانون و سیمپسون به ترتیب برای تابستان مقادیر 3.108 و 0.829 و برای پاییز مقادیر 2.721 و 0.779 حاصل گردید که مشخص شد بیشترین تنوع مربوط به فصل تابستان می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تنوع و ساختار جامعه زئوپلانکتونی در طی فصول تابستان و پاییز بوده است.

مصب، زئوپلانکتون، فراوانی، تنوع