شهرام روستایی

گسل شمال تبریز بزرگترین گسل در شمالغرب ایران است که به طول ۱۵۰ کیلومتر از کوه‎های میشو (در باختر) تا بستان­آباد (در خاور) قابل ردیابی است. بهترین اثر آن در بلافصل شمال تبریز دیده می‎شود، به همین دلیل گسل تبریز نام­گذاری شده است. روند عمومی آن شمال ۱۱۵ درجه­ی شرق و شیب آن قائم است. گسل شمال تبریز را یکی از گسل‎های قدیمی ایران می‎دانند که از فروافتادگی زنجان- ابهر، شمال تبریز، شمال باختر آذربایجان گذشته و تا قفقاز ادامه می‎یابد.     مقاله­ی حاضر خطرات طبیعی احتمالی حاصل از گسل مذکور روی کاربری­های مختلف اراضی شهری را مورد بررسی قرار داده است. در این بررسی پس از ممیزی انواع کاربری­های زمین؛ خطرات احتمالی ناشی از گسل؛ پهنه­بندی[۱] شده است. پهنه بندی انجام گرفته برای شهر تبریز در ۶ محدوده می باشد و شامل پهنه بندی­های خطر بسیار بالا، بالا، نسبتا بالا، متوسط، نسبتا پایین و پایین است. پهنه­بندی نشان می­دهد که اکثر محلات شمال شهر به­صورت یک نیم دایره از کانون زلزله شمال تبریز در پهنه­ی خطر بسیار بالا قرار دارند، سایر محلات شهر به­ویژه در شرق و غرب منطقه در خطر بالا قرار گرفته اند. [۱]- Zonation

گسل تبریز, پهنه بندی, مخاطرات محیطی, کاربری اراضی شهری, زلزله