اکبر محمدی کیا - دانشجوی دکتری مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
غلامرضا معمارزاده طهران - دانشیار، گروه مدیریت دولتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمد عطایی - استادیار گروه مدیریت دولتی. دانشکده مدیریت و حسابداری ،دانشگاه آزاد اسلامی .قزوین .ایران
محمود دورودیان - استادیار گروه مهندسی صنایع. دانشکده مهندسی صنایع و مکانیک دانشگاه آزاد اسلامی .قزوین .ایران

شدت رقابت در سازمان ها، بهره گیری از روش های جدید و تعاملی یادگیری و یاددهی را لازم و ملزوم یکدیگر ساخته است. هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی شاخص های مولفه های یاد دهنده و یاد گیرنده و بررسی تاثیر مولفه های یادگیرنده بر یاد دهنده و همچنین بررسی تاثیر مولفه های یاد دهنده بر یاد گیرنده می باشد. در این پژوهش برای شناسایی معیارها و بیان روابط بین آنها، پس از مطالعه پژوهش های مرتبط وبا استفاده از رویکرد کیفی کلایزی هفت مرحله ای ومصاحبه با ۱۲ نفر از خبرگان دانشگاهی دارای مدرک دکتری مدیریت و جمع آوری وتحلیل داده ها با توجه به مولفه های اصلی یادگیرنده و یاددهنده ،مفاهیم اثرگذاربر یادگیرندگی و یاد دهندگی مشخص شدند و سپس پرسشنامه محقق ساخته به تعداد ۲۰۰ فقره بین جامعه آماری توزیع و جمع آوری گردید.داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزار plsمورد تجزیه و تحلیل شدند که نتایج نشان داد که مولفه های یاد دهنده بر یادگیرندگی تاثیر دارند که به ترتیب بالاترین سهم برای ارزش ها به مقدار۲۷۱/۰انرژی هیجانی به مقدار ۲۳۸/۰، ایده ها به مقدار۲۳۶/۰ دیدگاه قابل یاددهی به مقدار۲۳۴/۰ و سازه قاطعیت در تصمیم گیری به مقدار۲۲۵/۰ اختصاص دارد. وهمچنین مولفه های یاد گیرنده بر یاد دهندگی نیز تاثیر مثبتی داشتند که به ترتیب بالاترین سهم برای نگرش سیستمی به مقدار ۲۸۶/۰ تسلط فردی به مقدار۲۴۷/۰ یادگیری تیمی به مقدار۲۴۲/۰، چشم انداز مشترک به مقدار۲۳۰/۰ و سازه مدل های ذهنی به مقدار۲۱۹/۰ اختصاص دارد.

یادگیرنده, یاددهنده, مدل تعاملی, معادلات ساختاری