الهام قازانچایی - دانشجوی ارشد - HSE دانشگاه پردیس بین الملل ارس تهران
بهشته جبلی - دانشجوی ارشد HSE دانشگاه پردیس بین الملل ارس تهران

در میان سایر عوامل زیان آور که در صنایع و معادن موجود است گرد و غبار سیلیس معمولاً بسیار بحث برانگیز بوده و دارای عوارض وخیمتری و غیر قابل درمان می‌باشد که می‌بایست توجه خاصی به منظور پیشگیری از بروز عوارض ناشی از آن و هم‌چنین ارزیابی و کنترل آن در محیط‌های کاری صورت پذیرد. بدین منظور در این مقاله که در یکی از کارخانجات شیشه سازی شهر تهران صورت گرفته است، میزان پراکندگی گرد و غبار سیلیکا در 6 سال متوالی از سال1384 تا1389 با استفاده از روش نمونه برداری فردی انجام گرفت. بهترین روش ارزیابی میزان گرد و غبار محیط کار، نمونه برداری در منطقه تنفسی کارکنان در معرض تماس آن می‌باشد. در این کارخانه نیز از 4 بخش که بیشترین حد تماس شغلی برای گرد و غبار قابل تنفس را دارد نمونه گیری صورت گرفت.1- واحد شارژ مواد اپراتور بین مکانیکی 2- اپراتور توزین مواد متفرقه(میکسر) 3- واحد شارژ مواد اپراتور شارژ(بارگیری) 4- محل تخلیهنتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که سیلیس ماده خطر زای غیر سرطانی است. TWA(معدل زمان وزن تماس)در سال1388 بیشترین میزان و در سال1387 کمترین میزان بوده است و هم‌چنین با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه مشخص گردید که میزان گرد و غبار محیطی پودر سیلیس در واحد شارژ مواد مربوط به اپراتورهای شارژ و بین مکانیکی در محل تخلیه بالاتر از حد آستانه مجاز بوده است. بعد از تعیین غلظت پراکندگی ذرات معلق سیلیکا و تعیینTWA,TLV و نسبت خطر غیر سرطانی این ذرات در بخش های ذکر شده راهکارهای کنترلی و پیشنهادات اصلاحی ارائه گردید.

سیلیس، ذرات معلق، صنعت شیشه سازی، خطر غیرسرطانی