آنیتا خالقی - کارشناس مهندسی منابع طبیعی محیط زیست، مهندسان مشاور زیست انرژی پارس
عاطفه مهدی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق محیط زیست

ارزیابی اثرات زیست محیطی از جمله روش های بسیار کارآمدی است که با شناسایی محیط زیست و درک اهمیت آن، آثار بخش ها یا فعالیت های مختلف یک طرح بر اجزای محیط را بررسی و ارزیابی کرده و موجب اشراف برنامه ریزان بر اوضاع موجود محیط زیست طبیعی منطقه می شود و در نهایت با توجه به نتایج حاصل امکان پایش و کنترل مداوم وضع موجود را توسط عوامل مدیریتی فراهم می کند. ارزیابی اثرات زیست محیطی با تصویب قانون سیاست ملی محیط زیست آمریکا به صورت مدون در جهان آغاز گردید و تکامل آن به تدریج از دهه 1970 آغاز گردید. روش‌های مختلفی تاکنون در زمینه ارزیابی توسط کارشناسان کشورهای دیگر جهان ارائه شده است. لیکن با وجود تلاش‌های بسیار و بحث و بررسی در نشست‌ها و کنفرانس‌های متعدد بین‌المللی، هنوز متدولوژی واحدی که مورد قبول کلیه کارشناسان قرار گیرد تعیین و انتخاب نشده است. از اینرو هنوز انواع مختلف متدهای تجزیه و تحلیل‌ در ارزیابی پروژه‌های گوناگون به دلیل تفاوت در ماهیت پروژه‌ها از جمله اندازه، پیچیدگی، محل جغرافیایی و تنوع محیطی کاربرد دارد. در ارزیابی اثرات زیست محیطی به طور کلی حداقل دو گزینه و گاهی تا بیش از پنجاه گزینه را شامل می شود. به طور معمول مطالعات بر سه تا پنج گزینه تمرکز دارد. یک مطالعه دو گزینه ای معمولاً یک انتخاب بین ساخت و بهره برداری یک طرح در برابر عدم اجرای طرح می باشد. در این مقاله هدف از بررسی انواع روشهای متداول ارزیابی اثرات زیست محیطی، بررسی کاربردی روش های مختلف بنا به ماهیت پروژه و توجه به این نکته که هر روش منابع و زمینه اطلاعاتی مربوط به خود را نیاز دارد و در نتیجه تمامی روش های مذکور به یک اندازه در ارزشیابی یک طرح یا محیط زیست مؤثر نخواهد بود، می باشد.

ارزیابی، اثرات زیست محیطی، پایش، متدولوژی، طرح