ملیحه نوروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی س
قربان وهاب زاده
کریم سلیمانی
مرتضی شعبانی

مدیریت پایدار حوزه های آبخیز نیاز به پایش منظم و به روز و همچنین به درک پویایی تغیرات و پاسخ اکوسیستم به فشارهای اجتماعی و طبیعی و تهیه کردن اطلاعات و انگیزه برای برنامه ریزی حفاظت از منابع طبیعی دارد. داده های مشاهده زمینی و ابزارهای ژئواسپتیال پتانسیل فوق العاده ای برای توسعه مدل های یکپارچه در جهت برنامه ریزی برای کاربری اراضی و آنالیز تغییرات دارند. بهبود مستمر عملکرد کامپیوتر اجازه می دهد که روش های عددی دقیقی مبتنی بر زمان- مکان توسعه یابد و برای مدل سازی یک سیستم پیچیده ی واقعی اجرا گردد. در این مطالعه، چند مدل که در جهت مدل سازی تغییرات کاربری اراضی توسعه داده شده اند معرفی و نتایج بکارگیری آنها را در ایران و نقاط مختلف جهان بررسی می شود.

مدیریت پایدار، مدل سازی، تغییرات کاربری اراضی، آشکارسازی تغییرات