بکارگیری فاکتورهای زیست محیطی زمین در ارزیابی تناسب ساختار فضایی شهری
عنوان مقاله: بکارگیری فاکتورهای زیست محیطی زمین در ارزیابی تناسب ساختار فضایی شهری
شناسه ملی مقاله: ESPME02_400
منتشر شده در دومین کنفرانس برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست در سال 1391
شناسه ملی مقاله: ESPME02_400
منتشر شده در دومین کنفرانس برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه جهانی شکیب - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست دانشگاه تهران
سیده آل محمد
خلاصه مقاله:
فاطمه جهانی شکیب - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست دانشگاه تهران
سیده آل محمد
ارزیابی تناسب ساختار شهری بر اساس فاکتورهای زیست محیطی زمین، در واقع فرآیند تعیین میزان تناسب زمین به کاربری اختصاص داده شده است. این فرآیند ملاحظات ژئومورفولوژی، خطرات و مهندسی زمین شناسی و دیگر فاکتورهایی که پایه مدیریت و برنامه ریزی شهری است را در برمی گیرد. در این تحقیق به کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی، تحلیل های رستری و تکنیکهای تحلیل مکانی زمین ، چهار گروه پارامتر اصلی که در مجموع شامل نه زیرفاکتور زیست محیطی است؛ برای ارزیابی سطح تناسب زمین انتخاب شده است. همچنین از روش دسته بندی K-means و روش شبکه عصبی back-propagation(BP) به خاطر سرعت محاسبه و ظرفیت تطبیقی منحصر به فرد و خودسازماندهی بکار گرفته شد. و به طور همزمان ارزیابی نتایج بر اساس هر دو نوع دسته بندی تحلیل و مقایسه شده است. که بر اساس یافته های تحقیق مشخص شد، ارزیابی تناسب ساختار زمین بر اساس دسته بندی K-means و روش شبکه عصبی BP منطبق با سطح تناسب توزیع و مقیاس ساختار زمین بود. همچنین نتایج ارزیابی به هر دو روش با سطوح تناسب مهندسی زمین شناسی و هیدرولوژی سازگار بود. و در نهایت چهار سایت ساختاری معرفی شد: زمین های برای ساختمان های بلند و بسیار بلند، زمین هایی برای ساختمان های با ارتفاع متوسط، زمین هایی برای ساختمان هایی با ارتفاع کم و زمین های بدون ساختمان سازی.
کلمات کلیدی: ارزیابی تناسب، GIS، دسته بندی K-means، شبکه عصبی back-propagation(BP)
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/147851/