سیاوش ایمنی قشلاق - عضو هیات علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی گردشگری، دانشکده گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ، تهران
جعفر آهنگران - استادیار دانشکده علوم گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ
سودابه مریدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ

منابع آبی اعم از دریاها، دریاچه ها، رودخانه ها، آبشارها و تالاب ها از جمله مقاصد اصلی گردشگری در جهان است. این مقالهبه تحلیل اثرات خشک شدن آب دریاچه ارومیه بر جاذبه های گردشگری و صنعت گردشگری در منطقه می پردازد. تحقیقحاضر از نوع توصیفی – تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی است. برای جمع آوری اطلاعات از روشهای اسنادی و میدانی)پرسش نامه، مصاحبه و مشاهده( استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق مردم محلی، گردشگران و کارشناسان را شاملمی شود. تعداد ۲۲۰ نفر به عنوان نمونه از مردم محلی، ۴۰ نفر از گردشگران و ۱۵ نفر از کارشناسان در این تحقیق موردسوال قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان می دهد از نظر هر سه گروه آماری در اثر خشک شدن دریاچه ارومیه جاذبه هایگردشگری دریاچه و سواحل آن زیان بسیاری دیده اند. به طوری که تعداد زیادی از جاذب هها از بین رفته و تعداد محدود باقیمانده نیز با شرایط بحرانی مواجه هستند. تسهیلات و امکانات ایجاد شده در سواحل دریاچه بلا استفاده مانده و هر روز درحال تخریب و نابودی هستند. تعداد گردشگران به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته و این امر نیز، سبب از بین رفتن مشاغلمرتبط با گردشگری، کاهش درآمد مردم محلی و همچنین پدیده مهاجرت شده است. با توجه به یافته های تحقیق بهترین وتنها راه مقابله با مسائل و مشکلات ب هوجود آمده، حل بحران کم آبی دریاچه ارومیه و احیای دریاچه که یکی از مقاصد اصلیگردشگری منطقه است تا صنعت گردشگری بتواند جان تازه ای بیابد و منجر به توسعه منطقه در همه ابعاد شود.

کلیدواژه ها: دریاچه ارومیه, گردشگری دریایی, اثرات خشک شدن دریاچه, گردشگری روستایی