مریم سادات موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهرا
حمید امیر نژاد - استادیار اقتصاد منابع طبیعی، حمیدرضا غفارزاده؛ استادیار مطالعات توس
زهرا عابدی - استادیار اقتصاد نظری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

آلودگی میکروبی در محل اجرای طرح های شنا، تخلیه مستقیم پساب های مختلف ناشی از فعالیت های انسانی مجاور طرح، بعلاوه زباله ها و پسماندهای خانگی و ... همگی بر افت کیفیت آب در شناگاه ها تأثیر منفی می گذارد و سبب کاهش احتمالی گردشگران، کاهش تمایل به پرداخت آنها و تعداد روزهای سفر آنها به استان مازندران می شود که می تواند نقش مهمی در کاهش درآمدهای توریستی شهرهای ساحلی استان داشته باشد. نتایج آنالیز میکروبی در 37 شناگاه استان نشان دهنده آلودگی میکروبی بالاتر از حد استاندارد در 12 شناگاه در نیمه اول سال 90 و 9 شناگاه از سال 89-82 بوده است. روش تحقیق در این مطالعه پرسشنامه ای بوده که 393 گردشگر به صورت تصادفی انتخاب شدند. نتایح تحقیق نشان می دهد که 55 درصد گردشگران بین 1-3 روز، 5 درصد بین 3-5 روز، 1درصد بین 5-7 روز، بعد از اطلاع از آلودگی تعداد روزهای سفر به استان مازندران را کاهش دادند و میزان تمایل به پرداخت 18 درصد بین 10000-0 ریال، 14درصد بین20000-10000ریال، یک درصد بین 30000-20000 ریال، 4 درصد بین 40000-30000 ریال و 4 درصد بیش از 40000 ریال کاهش یافت. این نتایج نشانگر اثرات منفی آلودگی میکروبی در میزان تمایل به پرداخت گردشگران جهت استفاده از شناگاه های استان و کاهش تعداد روزهای سفر به استان و در نهایت کاهش درآمدهای گردشگری استان مازندران دارد. لذا توجه به مدیریت زیست محیطی محل های اجرای طرح های شنا در جهت کاهش آلودگی های میکروبی در این استان ضروری به نظر می رسد.

آلودگی میکروبی، شناگاه ها، دریای خزر، گردشگری ساحلی، استان مازندران، تمایل به پرداخت