محمدامین دهقان پور - کارشناسی ارشد مهندسی نرم افزار از دانشگاه شهاب دانش قم،ایران

شبکه حسگر بیسیم شبکه ای است که درآن صدها و یا میلیون ها دستگاه کوچک بنام گرهی حسگر وجود دارد. این گره های حسگر، برای انجام وظیفه یا وظایف خا صی با یکدیگر در ارتباطند و همکاری میکنند و با یک ایستگاه مرکزی بنام چاهک که به برق شهری و صل ا ست درتعامل اند. چالش ا صلی در شبکه های حسگر بی سیم، انرژی محدود گره های حسگر بی سیم می با شد زیرا که اتمام انرژی منبع تغذیه ی گره، معادل خاموشی و غیرقابل استفاده شدن آن گره است چرا که منابع تغذیه ی محدود گره غیرقابل تعویض و غیرقابل شارژ مجدد هستند. درنتیجه باید راهکاری اندیشیده شود که مصرف انرژی در این شبکه ها به حداقل بر سد. ا ستراتژیهای مختلفی برای انتخاب سرخوشه ها وجود دارد که معروفترین و متداول ترین آنها ۱ LEACHو ۲EAERPمیباشد. پژوهشگران با ترکیب روش های پایه خو شه بندی و الگوریتم های بهینه سازی سعی در ر سیدن به یک روش کارا برای شبکه های حسگر بی سیم هستند؛ بگونه ای که علاوه بر کاهش مصرف انرژی و افزایش طول عمر شبکه، تاخیر رساندن بسته ها به چاهک را نیز تا حد قابل قبولی کاهش دهند. پیشنهاد ما در این پژوهش استفاده از خوشه بندی مبتنی بر الگوریتم بهینه سازی وال بهبود یافته است. این یک الگوریتم بهینه سازی فراابتکاری الهام گرفته از طبیعت را معرفی می کند که رفتار اجتماعی نهنگ های کوهان دار را تقلید می کند. اما همانند دیگر الگوریتم های بهینه سازی گاها در بهینه های محلی گرفتار شده و همین امر موجب می شود؛ در پاره ای از اوقات جواب بهینه تولید نگردد. برای غلبه بر این محدودیت از ترکیب الگوریتم های بهینه سازی استفاده می شود. در این پژوهش برای دستیابی به اهداف پژوهشی الگوریتم بهینه سازی وال با الگوریتم بهینه سازی تبرید تدریجی ترکیب شده و تا با تکیه بر نسخه بهبود یافته الگوریتم بهینه سازی وال یک رویکرد جدید برای افزایش طول عمر و کاهش مصرف انرژی در شبکه های حسگر بیسیم ارائه گردد.

شبکه حسگر بیسیم، خوشه بندی، طول عمر، الگوریتم بهینه سازی وال