نگار کمالی دلویی - کارشناسی ارشد طراحی و برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشگاه آزاد اسلام
محمدرضا مثنوی - دانشیار گروه مهندسی طراحی محیط دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

با شروع هزاره سوم تخمین زده می شود که تقریباً نیمی از جمعیت جهان در مناطق شهری اسکان یابند. یعنی مکان هایی که بیشترین منابع را مصرف و بیشترین ضایعات و آلودگی ها را تولید می کنند. از سال های 1970 به بعد در مورد اینکه الگوی فعلی توسعه و رفتار و عملکرد انسان ها در شهرها، باعث بروز مشکلات زیست محیطی و اکولوژیکی مانند افزایش گرمای زمین، گازهای گلخانه ای و تغییرات اقلیمی شده است یک توافق کلی وجود دارد. (مثنوی 1382. مثنوی 2000 ) به طور کلی تغییرات اقلیمی در بستری از رخدادهای پیچیده به وقوع می پیوندد و در این میان سهم طراحی و توسعه شهرها در کاهش این تغییرات چشمگیر می نماید. برای آنکه تلاش های مربوط به تغییرات اقلیمی موفق باشد، ضروریست ابتدا عوامل شهری مؤثر در ایجاد تغییرات اقلیمی را شناسایی نماییم. بر این اساس در این تحقیق عوامل کالبدی شهری که با تغییرات اقلیمی در ارتباط می باشند مورد بررسی قرار گرفته اند و در نهایت مشخص گردید هریک از این عوامل (تراکم ساختمانها، معابر و شبکه حمل و نقل، کاربری اراضی شهری، پارک ها و سطوح سبز، فرم شهری، فرم ساختمانها، رنگ و بافت سطوح شهری) به صورت مستقیم و غیر مستقیم چه نقش در انتشار گازهای گلخانه ای و ایجاد تغییرات در اقلیم خواهند داشت.

اقلیم تغییرات اقلیمی شهر عوامل کالبدی شهری طراحی شهری توسعه پایدار شهری