محمود شرفی - استادیار، رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
ئارام بایت گل - استادیار، رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان، زنجان، ایران
زیبا زمانی - دانشجوی دکتری رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی، گروه زمین شناسی، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران
رحیم باقری تیرتاشی - مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران، تهران، ایران
منوچهر دریابنده - مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران، تهران، ایران

سازند کربناته سرگلو (ژوراسیک میانی) در ناحیه لرستان، عمدتا از شیل های آهکی سیاه رنگ و سنگ آهک های نازک تا متوسط لایه غنی از مواد آلی تشکیل شده است. تلفیق اطلاعات حاصل از ترسیم نمودارهای دوتایی عناصر فرعی و ایزوتوپ های پایدار مانند Na-Mn، Sr-Na، Sr/Na-Mn، مطالعات پتروگرافی، میکروسکوپ الکترونی و CL نشان دهنده ترکیب اولیه کلسیت با منیزیم پایین برای رسوبات سازند سرگلو است. عمق بالای ته نشینی سازند سرگلو در بخش های رمپ بیرونی و کف حوضه، با تشکیل و حفظ کربنات های با ترکیب کلسیت کم منیزیم منطبق است. ترسیم نمودارهای دوتایی ۱۰۰۰Sr/Ca-Mn و δ۱۸O-Mn، وجود پیریت های خوشه ای، کوبیک، مواد آلی فراوان و سیمان دروغین پرکننده دوکفه ای ها درمجموع نشان دهنده حاکمیت شرایط احیایی تا کم اکسیژن در بستر رسوبی حوضه سرگلو و اثر نسبی دیاژنز اولیه دریایی و تدفینی در یک سیستم بسته تا نیمه بسته است. تمرکز نسبتا بالای Mn در نمونه های مطالعه شده، وجود این شرایط احیایی را تایید می کند؛ به طوری که در این شرایط، ورود منگنز به ترکیب کربنات تسهیل می شود. دمای آب دیرینه در زمان ته نشست رسوبات سازند سرگلو با استفاده از ایزوتوپ اکسیژن، حدود ۲۷ درجه سانتیگراد تعیین شده است. شرایط گلخانه ای غالب در زمان ژوراسیک میانی، در ثبت چنین دمایی موثر بوده است که موجب ایجاد چینه‎‍بندی در آب دریای حوضه رسوبی سرگلو و درنتیجه مانع از گردش آب مناسب، ایجاد تهویه ضعیف و ایجاد شرایط احیایی غالب در بستر حوضه رسوبی شده است.

زاگرس, سرگلو, ژوراسیک, ژئوشیمی, دمای دیرینه