حمیدرضا صداقتی - دانشجوی دکتری رشته مدیریت صنعتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
رضا عباسی - استادیار گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

مدل مقدار سفارش اقتصادی کلاسیک فرضیاتی دارد که در شرایط واقعی، همه سیستم های کنترل موجودی را پوشش نمی دهد. سیستم موجودی مقاله حاضر، شامل محصولاتی است که در طول دوره تامین مجدد موجودی، قادر به رشدیافتن می-باشند، مانند دام و طیور. هدف از ارائه این مقاله توسعه مدل اندازه گیری برای اقلام رشدکننده ای است که دارای تقاضای تصادفی باشند در صورتی که عرضه کننده اقلام، تخفیف های کمی ارائه دهد. سفارش مقادیر بسیار زیاد محصولات دارای معایبی می باشد و تخفیف های مقداری افزایشی باعث کاهش هزینه های خرید می شود. از بزرگترین این معایب می توان افزایش هزینه نگهداری، خطر تمام شدن ظرفیت ذخیره سازی و خراب شدن اقلام را نام برد. به همین منظور یک مدل ریاضی برای تعیین سیاست موجودی بهینه ارائه شده که هزینه کل موجودی را نیز به حداقل می رساند. روش حل مدل با یک مثال عددی توسعه یافته و نشان داده شده است. بعد از حل مدل نشان داده شد که با وجود افزایش در مقدار سفارش بهینه نسبت به مدل پایه، مجموع هزینه ها کاهش یافته است. با توجه به اهمیت اقلام رشدکننده در زنجیره تامین مواد غذایی و نیز عدم وجود روند ثابت تقاضا در دنیای امروز، مدل ارائه شده در این مقاله می تواند توسط مدیران خرید و موجودی در هنگام تصمیم گیری برای خرید مورد استفاده قرار گیرد.

مقدار سفارش اقتصادی، اقلام رشدکننده، تقاضای تصادفی، تخفیفات مقداری افزایشی