مهدی ظریفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست ،دانشکده فنی مهندسسی ، موسسه آموزش عالی مهر البرز، تهران
فرناز امین صالحی - استادیار گروه مهندسی محیط زیست ،دانشکده فنی مهندسی ، موسسه آموزش عالی مهر البرز، تهران
زهرا قربانی نیا - دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست ، دانشکده محیط زیست ، دانشگاه تهران

در ایران نیز بنابر گزارشهای مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت از زمان شیوع ویروس کرونا از اوایلاسفندماه ۱۳۹۸ تاکنون، حجم استفاده از تجهیزات محافظت فردی مانند ماسک، دستکش و مواد شوینده افزایش چمگیری پیدا کرده است که به موجب آن باعث افزایش ۳ برابری میزان تولید اینگونه از پسماندها شده است. ازدیادپسماند تجهیزات محافظت فردی موجبات ازدیاد مواد زاید جامد و بالطبع تغییرات فیزیکی وشیمیایی آنها شدهاست. بطوریکه برنامه های جمع آوری و دفع زباله موجود به سختی جوابگوی نیازهای این بخش می باشد. امر جمع آوری، دفع، بازیافت و اصولا مدیریت مواد زاید جامد در ایران با توجه به نوع و کیفیت زباله های ایران تفاوت فاحشی با سایر کشورهای جهان دارد، لذا بکارگیری هر گونه تکنولوژی بدون شناخت مواد و سازگاری عواملمحلی و مدیریت صحیح آن کار ارزنده ای نیست. لذا ضرورت ایجاب میکند به تولید شیوه هایی برای جلوگیری ازتبعات مدیریت نامناسب پسماند تجهیزات محافظت فردی در شرایط بیماری کرونا توجه ویژه نمود. مطابق نتایجپژوهش حاضر و با توجه به آمارهای سازمان بهداشت جهانی در خصوص سیاست کشورهای مختلف در دفعپسماندهای ناشی از کرونا از نظر متخصصان بهداشت محیط، بی خطرسازی پسماند عفونی با استفاده از مایکروویو ۳۲) درصد)، اتوکلاو ۲۶) درصد)، گندزدای شیمیایی ۱۲) درصد)، دفن در زمین ۱۱) درصد) و زباله سوز ۸) درصد)به ترتیب بهترین روش تا بدترین روش بی خطرسازی پسماند عفونی را شامل می شوند. بنابراین اتوکلاو کردن ومایکروویو کردن، مناسبترین روشها برای بی خطرسازی این نوع پسماند هستند. استفاده از زباله سوز و دفن درزمین برای مدیریت و تصفیه پسماند عفونی پیشنهاد نمیشود.

کووید ۱۹، ویروس، ماسک، دستکش، بازیافت.