مهدی میرزائی - دکتری برق-قدرت، مدرس گروه برق، مرکز خداآفرین، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران
مهدی اسکندری - دانشجو، گروه برق، مرکز خداآفرین، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران
مهدی خداویردی زاده فرد - دانشجو، گروه برق، مرکز خداآفرین، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران
مهران محمودی - دانشجو، گروه برق، مرکز خداآفرین، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران
هادی علیوردی پور - دانشجو، گروه برق، مرکز خداآفرین، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران

صلح از قدیمی ترین آرمانهای بشری است و به دلیل اینکه از هر ارزش دیگری در معرض تهدید و مخاطره بوده است، همواره انسانها چه از نظر تئوریکی و چه به لحاظ راه حلهای عملی مقطعی در تلاش چارهجویی برای رسیدن به آن بوده اند در این تحقیق بازتاب جنگ و صلح در اشعار شهریار، شاعر چندین دوره جنگ و حوادث تاریخی مهم، مورد بررسی قرار گرفته است. عصری که شهریار در آن زندگی می کرد یکی از دوره های پر ادبار و آشفته تاریخ ایران می باشد که جنگ ها و حوادث داخلی زیادی در آن دوره اتفاق افتاده که از آن جمله می توان به جنگ های جهانی اول و دوم ، انقلاب بزرگ مشروطیت ، کودتای ۲۸ مرداد ، جنگ ایران و عراق و.... اشاره کرد. این رخداد ها باعث شد تا شهریار علاوه بر شعرهای عاشقانه، عرفانی و اعتقادی به سرودن اشعاری که انعکاسی از جنگ در آن است بپردازد و پیامدها واثرات منفی ناشی از جنگ را به تصویر بکشد. در قبال این اتفاقات ناگوار خلاء یک مساله اساسی احساس می شود تا بتواند انسان را به آرامش برساند که آن چیزی نیست جز صلح و آشتی و دوستی جهانی، که شهریار از آن غافل نبوده ودر اشعار خود از صلح جهانی و پیامدهای خوب آن بر جامعه سخن گفته است.

شهریار، صلح، جنگ، دین، عدالت، اشعار