آزاده حاجی زاده - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات, ایران,
رحیم سرور - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات, گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری, ایران
عبدالرضا فرجی راد - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات, گروه جغرافیای سیاسی, ایران.

   مفهوم شهر همیار کودک براساس سیستمی است که در آن به حقوق کودکان توجه می شود و سیاست ها و قوانین و برنامه ها و بودجه را براساس نیازهای کودکان در شهرهای امروزی منعکس می کند. طرح مراکز همیار کودک توسط صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف) و برنامه اسکان انسانی سازمان ملل متحد (هابیتت) در سال ۱۹۹۶ تاسیس شد. هدف این طرح، اجرای کنوانسیون حقوق کودک در سطحی بود که در آن بتوان بیشترین تاثیر را بر روی کودکان گذاشت. در همین راستا، تحقیق حاضر با هدف روند تحقق پذیری شهر همیار کودک در شهر شیراز انجام پذیرفته است.روش تحقیق این نوشتار، توصیفی تحلیلی به صورت موازی، گردآوری اطلاعات و دادهها از طریق پرسشنامه محﻘق ساخته و جامعه آماری آن را دو گروه مدیران شهری، متخصصین و خبرگان شهری و والدین ساکن شهر شیرازتشکیل میدهند. با تکیه بر روش همبستگی پیرسون، شیراز در همه مولفه های تعریف شده نشان داد هیچ یک از گویه های مشارکت کودکان، چارچوب قانونی همیار کودک، استراتژی جامع حقوق کودکان در شهر، واحد حقوق کودکان یا مکانیسم های هماهنگ، ارزیابی و سنجش تاثیر قوانین بر کودکان، بودجه کودکان، گزارش از وضعیت کودکان شهری، شناخت حقوق کودکان و حمایت مستقل از کودکان دارای میانگین ۳ و بالاتر نبوده و این امر نشان می دهد، به طورنسبی، شهر شیراز از لحاظ اصول شهر همیار کودک در وضعیت مطلوب قرار ندارد. همچنین تحلیل صورت گرفته براساس مدل رگرسیون چند متغیره، در شهر شیراز، شاخص شناخت حقوق کودکان به عنوان مهمترین و موثرترین متغیر پیش بینی کننده شهر همیار کودک با ضریب ۰.۴۲۶ در بالاترین رتبه قرار دارد.

کودک, شهر همیار کودک, کنوانسیون حقوق کودک, حقوق کودکان, شیراز