سیدمهدی بابایی - دانشجو کارشناسی ارشد پرستاری ویژه، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی نسیبه، دانشگاه علومپزشکی مازندران، ساری، ایران
فرشته عراقیان مجرد - استادیار، مرکز تحقیقات طب سنتی و مکمل، پژوهشکده اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
مهسا کمالی - مرکز تحقیقات عفونی اطفال، پژوهشکده بیماری های واگیر، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
مهنا عرب لاریمی - دانشجوکارشناسی ارشد پرستاری اورژانس، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی نسیبه ساری، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
هدایت جعفری - دانشیار، مرکز تحقیقات طب سنتی و مکمل، پژوهشکده اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

مقدمه: حساسیت اخلاقی یک مفهوم رفتاری است و پرستارانی که حساسیت اخلاقی بالاتری دارند، در ارائه مراقبت هایبهداشتی بهتر عمل می کنند. با توجه به اینکه پرستاران بخش مراقبت های ویژه زمان زیادی را با مددجویان سپری می کنند،رعایت موارد اخلاقی اهمیت زیادی دارد. از اینرو، مطالعه حاضر با هدف مروری بر حساسیت اخلاقی پرستاران بخش مراقبتهای ویژه و عوامل مرتبط با آن انجام شد.روش کار: در مطالعه مروری روایتی حاضر، با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Google Scholar, SID, Science Direct, PubMed, Magiran, و با استفاده از از کلید واژه های "حساسیت اخلاقی" AND "پرستار" AND "پرستاربخش ویژه" AND "ایران" و همچنین AND “Iran” " Critical care nurse " AND " Moral Sensitivity " ۶۶مقاله جستجو شدند. تمامی مقالات فارسی و انگلیسی در محدوده زمانی ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱ که به بررسی حساسیت اخلاقی درپرستاران بخش ویژه پرداختند، وارد مطالعه شدند. مطالعاتی که دسترسی به متن کامل مقاله نبود، از مطالعه خارج شدند. درنهایت ۱۱ مقاله مرتبط مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد، حساسیت اخلاقی پرستاران بخش ویژه در سطح متوسط قرار داشته است و عواملمرتبط با آن عبارتند از: عوامل دموگرافیگ شامل : سن، جنس، تحصیلات، فرهنگ، مذهب، وضعیت استخدامی، سابقه کار،ساعت اضافه کار در ماه، شرایط محیط کاری، دریافت آموزش اخلاق در طی دوران تحصیل، حجم مراقبت های پرستاری،بیماران تحت مراقبت، ارتباط با بیمار، نوع شیفت کاری و عوامل اخلاقی- حرفه ای شامل: تنش اخلاقی، هوش اخلاقی، وجدان کاری، خستگی ناشی از شفقت، رعایت حقوق بیمار، مهارت ارائه خبر بد، پریشانی اخلاقی، دیسترس اخلاقی، بار کارروانی و اظهار خیر خواهی می باشد.نتیجه گیری: با توجه به اینکه حساسیت اخلاقی پرستاران بخش ویژه در سطح متوسط قرار داشته است، لذا پیشنهاد میگردد مدیران مراکز درمانی با در نظر گرفتن عوامل مرتبط با حساسیت اخلاقی در جهت راهکارهایی برای افزایش حساسیتاخلاقی در پرستاران بخش ویژه کوشا باشند.

حساسیت اخلاقی، پرستار، پرستاران بخش ویژه، عوامل موثر، مطالعه مروری