الناز زارع - کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی دانشگاه آزاد واحد گرمسار

مغز انسان می تواند به طور مطمئن به صورت غیر تهاجمی و بدون درد، به وسیله ی میدان های مغناطیسی قوی تحریک گردد. هدف از پزوهش حاضر، بررسی اثر بخشی تحریک مغناطیسی مغز در بیماران مبتلا به افسردگی است. استفاده از چنین ابزاری که سابقه ی نسبتا طولانی در بالین دارد، در افراد سالم به منظور ارتقا عملکردهای شناختی و در افراد دچار افسردگی به منظور بازتوانی عملکردهای شناختی، کاربردهای متعددی دارد.در این روش الکترودهایی بر روی اسکالپ (پوست سر ) نصب شده و تحریک الکتریکی در نقطه ای منطبق بر پری فرونتال مغز (PFC) صورت میگیرد که موجب هایپر پلاریزه شدن عملکرد نورون های عصبی می شود.این الکترودها (coil) پالس های مغناطیسی کوتاه مدتی ایجاد می کنند که به سهولت و بدون درد از پوست سر و استخوان و پرده های مغز گذشته و به نورون های عصبی می رسند و باعث فعالیت کوتاه مدت نورون های عصبی مربوطه میگردند .چنانچه پالس ها به صورت متوالی و به سرعت تجویز شوند تحت عنوان rTMs یا تحریک مکرر مغناطیسی مغز نامیده شده که قادر به ایجاد تغییرات پایدار تری در فعالیت مغزی می باشند

تحریک مکرر مغناطیسی مغز، بیماری افسردگی، درمان افسردگی