مجید گلدار - کارشناس ارشد رشته کشاورزی؛ گرایش زراعت و اصلاح نباتات

بی شک بهبود محیط زیست را نمی توان منحصرا موقوف به حذف آلاینده ها و توسعه خدمات بهداشتی دانست. چرا که ایجاد فضاهای زیبا و دلپذیر و سازماندهی ساختارهای شهری موزون و متناسب نقش بسیار مهمی در ایجاد روحیه با نشاط و شادابی و کاستن از تنشهای روحی جامعه ایجاد می کند. بنابراین وظیفه خطیر برنامه ریزان و مدیران شهری سازماندهی، آرام سازی و بهسازی فضا و تجهیزات در راستای مدیریت شهری می باشد. طراحی و تجهیزات خیابانی بخشی از مضمون کلی طراحی شهری است که به فضای شهر زیبایی و راحتی می بخشد. عناصر و تجهیزات خیابانی یا مبلمان شهری را نباید به صورت منفرد و مجزا طراحی کرد بلکه باید به آنها به عنوان بخشی از یک نظام هماهنگ فضای شهری نگریست که در آن همه اجزا به طور هماهنگ مورد توجه قرار می گیرند و ارتباط مناسبی با ساختمان ها(بدنه ها) و بستر خیابان ها(کف پوش ها) برقرار می سازد. از نگاه دیگر شهر وسیله تامین سود و قدرت است بر این اساس شهر صحنه رقابت، تخصیص و بهره برداری و تقسیم منابع است(لینج، ۴۸۷:۱۳۸۴). پس می توان مبلمان و صنعت مربوط به آن را یک عنصر درآمدزا به حساب آید که علاوه بر این می تواند چهره شهر را در سطح ملی و بین المللی به صورت منحصر به فرد به مزد درآمد عامل توسعه اقتصادی شهر به حساب می آید و از آنجا که توسعه اقتصادی وسیله ای برای فراهم آوری شرایط بهتر اجتماعی است(موسوی۴:۱۳۸۲). در نتیجه به توسعه اجتماعی شهر نیز منجر می شود و در نهایت توسعه پایدار را در پی خواهد داشت. و از این رو در طراحی کوچکترین عناصر مبلمان شهری، برای مثال یک نیمکت یا آبخوری، نباید منظره کلی فراگیر فضای شهری را نادیده گرفت.

تحلیل فضایی، مبلمان شهری، خدمات درون شهری