مرتضی غرسبان - نویسنده مسئول: دانشجوی دکتری، گروه مدرسی معارف اسلامی، دانشکده الهیات و ادیان، دانشگاه شهید بهشتی(ره)، تهران، ایران.
محمد عبداله زاده - دانشجوی دکتری، گروه فرهنگ و ارتباطات، دانشکده مطالعات علوم اجماعی، دانشگاه باقرالعلوم(ع)، قم، ایران.
احمد اولیایی - استادیار ، گروه فرهنگ و ارتباطات، دانشکده مطالعات علوم اجماعی، دانشگاه باقرالعلوم(ع)، قم، ایران.

فرهنگ، فارغ از تعاریف علمی و دانشگاهی به عنوان روح جامعه و هوایی که جامعه در آن تنفس می کند جزو لاینفک حیات مردمان کشور است. این مهم در کنار هویت فرهنگی انقلاب اسلامی ایران توجه بیشتر به بعد فرهنگی انقلاب اسلامی ایران به خصوص در دهه پنجم انقلاب در حوزه تعلیم وتربیت را ضروری می نماید. دهه پنجم انقلاب با فراز و نشیب های بسیاری که تغییر نسل از مهم ترین آن هاست با چالش های فرهنگی متعددی به ویژه در تعلیم وتربیت مواجه شده که بعضا همان تضادهای فرهنگی ابتدای انقلاب که منجر به انقلاب فرهنگی ۵۹ شد را تداعی می کند. شاید نظریه ایدئولوژی فرهنگی آلتوسر که فرهنگ ایدئولوژیک را، راه نجات می داند ما را به سمت لزوم تداوم یا ازسرگیری انقلاب فرهنگی ۵۹ در حوزه تعلیم وتربیت، سوق دهد. این مقاله با روش تحلیلی توصیفی نشان می دهد که چگونه باید با تزریق نگاهی ایدئولوژیک که برآمده از اصول و هویت انقلاب اسلامی ایران است، ماهیت و نه لزوما مصادیق انقلاب فرهنگی ۵۹ را در دهه پنجم انقلاب برای حوزه تعلیم وتربیت در پیش گرفت.

انقلاب فرهنگی, تعلیم وتربیت, آلتوسر, فرهنگ, ایدئولوژی