محبوبه یوسفی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

ما اغلب در ارتباطات خود با دیگران درصدد ارزیابی آنها برمی آییم و گاه فکر می کنیم یا باید نظرات و احساسات آنها را رد کنیم و یا به نوعی (مستقیم و غیرمستقیم) نظرات و احساسات خودمات را به آنها تحمیل نماییم. ارتباطاتی که بر پایه این روش شکل می گیرد غالبا تداوم نمی یابد و هر دو طرف درگیر در ارتباط را دچار مشکل می سازد. ما بدین دلیل با یکدیگر ارتباط برقرار می کنیم تا از طریق آن به حل مسائل و مشکلات، رفع تضادها و تعارضات، رد و بدل کردن اطلاعات ، درک بهتر خود و رفع نیازهای اجتماعی دست یابیم، در روابطی که ( ارزیابی دیگران ) عنصر اصلی آن می باشد نه تنها اهداف مذکور تحقق نمی یابد، بلکه آرامش لازم در ارتباطات انسانی نیز از بین می رود. باید به خاطر داشته باشیم همه ما می خواهیم دیگران با نظرات ما موافقت کنند و یا حداقل به افکار و احساسات ما احترام بگذارند و آنها را تایید کنند، زیر عقاید و نظرات ما برای خودمات کاملا اهمیت ندارند، اگر در ارتباط با دیگران این تصور پیش آید که به نظرات آنها احترام نمی گذاریم، ارتباط روند مناسب و هدفمند خود را طی نمی نماید.این مقاله مفهوم و جایگاه تعارض (تضاد) در مدیریت و سازمان را بیان و انواع تعارضات سازمانی را بر شمرده و آنها را تقسیم بندی می نماید. تعارض از منظرهای مختلف، منشاء و مراحل تعارض، دلایل ایجاد و روشهای مواجهه با آن را شرح داده و به بررسی سبک ها و استراتژی ها و فنون و راهبردهای مدیریت تعارض در سازمان و نحوه بهبود عملکرد سازمان می پردازد.

تعارض ، سبکها ، استراتژیها ، فنون ، راهبردها، مدیریت تعارض