امیرعلی فرهنگ - استادیار گروه اقتصاد، دانشگاه پیام نور، ایران.

هدف: وضعیت سلامتی افراد جامعه یکی از مواردی است که سیاست گذاران بخش سلامت همواره بدنبال بهبود آن هستند. شاخص امید به زندگی یکی از مولفه هایی است که میزان دستیابی کشورها به اهداف اتخاذ شده بخش سلامت را نشان می دهد. در همین راستا مطالعه حاضر قصد دارد تا تاثیر عوامل موثر بر امید به زندگی را با تاکید بر ساختار مالی مطالعه کند. روش: در این پژوهش، داده ها و اطلاعات کشورهای منتخب در دوره ۲۰۲۰-۲۰۰۰ از پایگاه اطلاعاتی بانک جهانی استخراج شده و مدل تحقیق با استفاده از روش تخمین به روزرسانی مکرر و کاملا تعدیل شده (Cup-FM) برآورد شده است. یافته ها: براساس نتایج برآورد مدل، در سطح معناداری ۵ درصد، تاثیر اعتبارات اعطایی به بخش خصوصی توسط سیستم بانکی بر امید به زندگی مثبت و معنادار است. زیرا افراد با افزایش توسعه سیستم مالی توانسته اند از اعتبارات بانکی استفاده کرده و فعالیت های اقتصادی خود را رونق ببخشند. این امر درآمد و میزان استفاده افراد از خدمات آموزشی و بهداشتی را بالا برده و کیفیت زندگی و امید به زندگی آنان را افزایش می دهد. در سطح معناداری ۵ درصد، تاثیر تولید ناخالص داخلی سرانه و تاثیر مخارج بهداشتی نیز بر امید به زندگی مثبت و معنادار بوده است. همچنین، تاثیر مصرف انرژی بر امید به زندگی در بدو تولد منفی و به لحاظ آماری معنادار است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق، برای دستیابی به وضعیت سلامتی برتر، توسعه ساختار مالی باید جزئی از سیاست ها و راهبردهای سلامتی در کشورها باشد.

امید به زندگی, ساختار مالی, کشورهای منتخب اسلامی, Cup-FM