وحید صابری - گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه ایوانکی، سمنان، ایران
حمید صابری - گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه ایوانکی، سمنان، ایران
داود سهرابی - کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه غیرانتفاعی ایوانکی، سمنان، ایران
رومینا نوریان - کارشناسی عمران، دانشگاه غیرانتفاعی ایوانکی، سمنان، ایران

روش کنترل غیر فعال که یکی از راهکارهای مقاوم سازی و طراحی سازه ها در برابر زلزله که زیرشاخه های مختلفی دارد. یکی از این روش های بهسازی ساختمان های ضعیف موجود با استفاده از انواع میراگرها می باشد. رفتار لرزه ای سازه بهسازی شده با میراگرهای مختلف یکی از مسایل اساسی در انتخاب روش بهسازی است. با توجه به خاصیت جذب انرژی، میراگرها دارای کاربردهای زیادی در هر دو زمینه احداث و مقاوم سازی می باشد. در طی زلزله این وسایل فعال شده و انرژی ورودی زلزله را به انرژی گرمایی تبدیل می کند و به عبارت دیگر انرژی وارده را جذب می کند. درپژوهش های قبلی، به موضوع کاربرد این میراگر در سازه های مختلف پرداخته شده است لیکن دسته بندی مشخصی برای بررسی میزان تاثیر آن درانواع سازه های فولادی به لحاظ ارتفاع و نوع میراگر وجود ندارد. در این مقاله به بررسی عملکرد این نوع میراگر ها در سازه های فولادی با ارتفاع مختلف پرداخته می شود. تاثیر استفاده از این نوع میراگرها بر پاسخ سازه نظیرتغییر شکل نسبی طبقه و برش پایه طبقات بررسی شده و عملکرد آن درسازه های فولادی با ارتفاع مختلف مقایسه می گردد. در بررسی پارامترهای تغییرمکان، برش پایه و جذب انرژی برای سه سازه ۳ و ۶ و ۱۲ طبقه مشاهده شد که میراگر ویسکوز بهترین پاسخ را نسبت به دو میراگر اصطکاکی و ADAS در بر داشته است.

طراحی لرز ه ای, جذب انرژی, سازه های فولادی, میراگر ویسکوز, میراگر تسلیمی, میراگر اصطکاک