صادق پورنادری - دانش آموخته کارشناسی ارشد تغذیه دام ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
یداله چاشنیدل - عضو هیات علمی گروه علوم دامی ، دانشکده علوم دامی و شیلات ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
اسداله تیموری یانسری - عضو هیات علمی گروه علوم دامی ، دانشکده علوم دامی و شیلات ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر پروبیوتیک پروتکسین و سن از شیر گیری بر عملکرد رشد بره های شیر خوار نژاد کردیانجام شد. در این ازمایش از ۶۰ راس بره نر شیر خوار نژاد کردی تازه متولد شده با میانگین وزن (۰/۵۳±۴/۴) استفاده شد.بره ها به همراه مادر در قفس های ازمایشی که بصورت کریب فیدینگ ساخته شده بودند منتقل شدند و به مدت ۹۰ روزمورد ازمایش قرار گرفتند. ازمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی با روش فاکتوریل ۳×۲ (فاکتور اول با مکمل پروبیوتیک به مقدار ۰/۵ گرم و بدون پروبیوتیک به ازای هر راس دام آزمایشی در هر روز و فاکتور دوم، سن از شیرگیری بره های آزمایشی در ۴۵، ۶۵ و ۹۰ روز ) روی ۶۰ راس بره نر شیر خوار کردی انجام شد. مقدار مصرف مکمل ازمایشی بر اساس گرم در روز به مقدار ۰/۵ گرم در ۱۰ سی سی آب ولرم مخلوط شد و روزانه در اول صبح قبل از شروع خوراک به بره ها داده شد. در پایان هر دوره از شیر گیری قابلیت ظاهری خوراک از طریق جمع آوری مدفوع تعیین و ارزیابی شد. همچنین نتایج حاصل از میانگین قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی نشان داد که میانگین قابلیت هضم ماده خشک در روز ۹۰ آزمایش معنی دار شده است. میانگین قابلیت هضم پروتیین و الیاف نامحلول در شوینده خنثی در روزهای ۴۵، ۶۵ و ۹۰ از شیر گیری اختلاف آماری معنی داری دارد . میانگین قابلیت هضم الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در روزهای ۴۵ و ۹۰ آزمایش معنیدار شده است . نتایج نمره مدفوع نشان داد که بره های که پروبیوتیک مصرف کردا اند با افزایش سن از شیرگیری شاخصنمره مدفوع آنها کاسته می شود.

پروبیوتیک ، سن از شیر گیری ، قابیلت هضم، اسکور مدفوع