صادق پورنادری - دانش آموخته کارشناسی ارشد تغذیه دام ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
یداله چاشنیدل - عضو هیات علمی گروه علوم دامی ، دانشکده علوم دامی و شیلات ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
اسداله تیموری یانسری - عضو هیات علمی گروه علوم دامی ، دانشکده علوم دامی و شیلات ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر پروبیوتیک پروتکسین و سن از شیر گیری بر فراسنجه های شکمبه ای و میکروبیبره های شیر خوار نژاد کردی انجام شد. در این ازمایش از ۶۰ راس بره نر شیر خوار نژاد کردی تازه متولد شده با میانگینوزن (۰/۵۳±۴) استفاده شد . بره ها به همراه مادر در قفس های ازمایشی که بصورت کریب فیدینگ ساخته شده بودند. منتقل شدند و به مدت ۹۰ روز مورد آزمایش قرار گرفتند. آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی با روش فاکتوریل ۳×۲(فاکتور اول با مکمل پروبیوتیک به مقدار ۰/۵ گرم و بدون پروبیوتیک به ازای هر راس دام آزمایشی در هر روز و فاکتور دوم، سن از شیرگیری بره های آزمایشی در ۴۵، ۶۵ و ۹۰ روز ) روی ۶۰ راس بره نر شیر خوار کردی انجام شد. مقدار مصرفمکمل ازمایشی بر اساس گرم در روز به مقدار ۰/۵ گرم در ۱۰ سی سی آب ولرم مخلوط شد و روزانه در اول صبح قبل از شروع خوراک به بره ها داده شد . نمونه گیری ها در سه دوره ۴۵ روزگی و ۶۵ روزگی و ۹۰ روزگی انجام شد . نتایج مایعشکمبه نشان داد که مقدار اسیدیته مایع شکمبه هیچ تفاوت معنی داری مشاهده نشده است و نیتروژن آمونیاکی مایع فقط۱ ساعت پس از خوراک دادن معنی دار شده است . همچنین نتایج اسید های چرب فرار یک ساعت پس از مصرف خوراکمیزان غلظت اسید استیک و بوتیریک معنی دار شده است اما نتایج اسید پروپیونیک معنی دار نشده است . و نتایج حاصلاز تعداد پرتوزا در ۱ ساعت قبل از مصرف خوراک و ۱ و ۳ ساعت مصرف خوراک معنی دار شده است.

پروبیوتیک ، سن از شیر گیری ، فراسنجه شکمبه ای و میکروبی