زهرا عباسی - دانشکده مهندسی مواد ،دانشگاه علم و صنعت ایران
حمیدرضا عابدی - دانشکده مهندسی مواد ،دانشگاه علم و صنعت ایران
محمدتقی صالحی - دانشکده مهندسی مواد ،دانشگاه علم و صنعت ایران

فولاد زنگ نزن ۳۱۶کم کربن به دلیل برخورداری از خواص ویژه ای همچون مقاومت به خوردگی، استحکام و شکل پذیری مناسب کاربردهای گسترده ای را در صنایع مختلف به ویژه نفت و گاز و پتروشیمی به خود اختصاص داده است. ساخت قطعات با هندسه پیچیده و نزدیک به شکل نهایی با این ماده اولیه از طریق روش های ساخت افزایشی به ویژه روش ذوب لیزری انتخابی اخیرا بسیار مورد توجه صنعتگران و محققان قرار گرفته است. قطعات تولید شده به این روش علاوه بر دقت ابعادی بالا از خواص مکانیکی و عملکردی مناسبی برخوردار هستند. این خواص اساسا مرتبط با مشخصه های ساختاری ویژه محصولات فراوری شده است که به عنوان مفهوم اصلی این پژوهش در نظر گرفته شده است. پس از تولید قطعه تحت پارامترهای مشخص به کمک روش ساخت افزایشی، ساختار ماده به کمک آنالیز تفرقی برگشتی الکترونها به دقت مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد به علت نرخ سرمایش و گرمایش سریع اعمال شده حین فرایند یک ریزساختار ظریف سلولی تشکیل می شود. در حین عملیات به دلیل سیکل های حرارتی و مکانیکی )ناشی از کرنش های حرارتی( تجربه شده در هر لایه، شرایط ترمومکانیکی پیچیده ای حاکم است که می تواند منجر به وقوع تبلور مجدد دینامیکی و بازیابی دینامیکی شود.

فولاد زنگ نزن؛ ذوب لیزری انتخابی؛ ساختار سلولی؛ تنش پسماند؛ تبلورمجدد