مریم آبرومند - کارشناس ارشد مهندسی عمران گرایش راه و ترابری، دانشگاه پیام نور تهران شمال

در سال های اخیر، برای تولید مخلوط های آسفالتی با مقاومت بهتر در برابر شیارشدگی، ترک های خستگی وترک های حرارتی از قیرهای اصلاح شده با پلیمر استفاده شده است. پژوهش های انجام شده در دهه های اخیر نشان داده که استفاده از پلیمرها در مخلوط های آسفالتی سبب بهبود خصوصیات آن ها و به تاخیر انداختن خرابی ها میشود. نقش مهمکیفیت روسازی بر ایمنی و راحتی استفاده کنندگان از مسیر و همچنین کاهش هزینه های دوره ی بهره برداری، پژوهشگرانحوزه ی روسازی آسفالتی را بر آن داشته است تا با تولید آسفالت اصلاح شده، نسبت به افزایش مقاومت و دوام آن در برابربارهای ترافیکی و شرایط گوناگون آب و هوایی اقدام کنند. نواقص و ضعف های مربوط به قیرهای خالص تولید شده درپالایشگاه ها، منجر به بروز خرابیهای زود هنگام در روسازی های آسفالتی میشود. از مواد افزودنی متنوعی در اصلاح رفتارقیر استفاده شده است که از جمله ی آن ها انواع پلیمرها میباشند. در واقع، پلیمرها از جمله افزودنی های اصلاح کننده یقیر هستند که امروزه به صورت گسترده در مخلوط های آسفالتی استفاده میشوند. در این پژوهش، با مروری بر تحقیقات پیشین، ضرورت اصلاح خواص قیر شرح داده خواهد شد. در ادامه، انواع روش های اصلاح ویژگی های قیر معرفی میشود وسپس به توضیح در مورد انواع اصلاح کننده های پلیمری قیر و نقش هر یک از آن ها در ارتقای خصوصیات قیر ومخلوط های آسفالتی پرداخته خواهد شد.

مهندسی معماری- نظریه پیرس- نظام فرا رسانه ای- مراکز چند منظوره- فضاهای معماری-