راضیه السادات طباطبایی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی پردیسان، مازندران، فریدونکنار، ایران
سهیلا هاشمی کوچکسرایی - دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
رویا آزادی - دکتری روانشناسی سلامت، موسسه آموزش عالی پردیسان، فریدونکنار، ایران

این مطالعه با هدف بررسی نقش خودتوصیف گری بدنی و خودنظم دهی ورزشی در پیش بینی مهارتهای مقابله ای بانوان ورزشکار صورت پذیرفته است، از لحاظ هدف بنیادی و از لحاظ زوش تحقیق در زمره تحقیقات توصیفی- همبستگی قرار دارد. جامعه آماری این پژوهش را تمام بانوان ورزشکار باشگاه های شهرستان نوشهر در سال ۹۹ تشکیل داده اند که در مجموع به ۱۱۴۰ نفر در همه رشته ها رسیده است و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان ۲۹۱ نفر تعیین شده است. پرسشنامه های پرسشنامه مهارتهای مقابله ای اسمیت و همکاران (۱۹۹۵)، پرسشنامه خودنظم دهی ورزشی توسط ریان و کتل (۱۹۸۹) و پرسشنامه خودتوصیف گری بدنی مارش (۱۹۹۶) ابزارهای این مطالعه را تشکیل داده اند. برای تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون چند متغیره به روش همزمان استفاده شده است. یافته ها حاکی از آن بوده اند که خودتوصیف گری بدنی و خودنظم دهی ورزشی در پیش بینی مهارتهای مقابله ای بانوان ورزشکار شهرستان نوشهر به صورت معنی دار نقش دارند و از میان مولفه های خودتوصیف گری بدنی، فعالیت بدنی، ظاهر بدن، چربی بدن، استقامت، انعطاف پذیری، خودپنداره بدنی کلی، عزت نفس کلی به صورت معنی دار در پیش بینی مهارتهای مقابله ای نقش دارند و از میان مولفه های خودنظم دهی ورزشی هر چهار مولفه خودگردانی بیرونی، درون فکنی شده، خودگردانی شناخته شده و انگیزش درونی در پیش بینی مهارتهای مقابله ای بانوان ورزشکار شهرستان نوشهر نقش دارند.

خودتوصیف گری بدنی، خودنظم دهی ورزشی، مهارتهای مقابله.