رضا ثقفی - بناب، دانشگاه بناب، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی نساجی، کد پستی ۵۵۵۱۳۹۵۱۳۳
مهدی حاتمی - بناب، دانشگاه بناب، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی شیمی و پلیمر، کد پستی ۵۵۵۱۳۹۵۱۳۳
علیرضا یوسفی - بناب، دانشگاه بناب، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی شیمی و پلیمر، کد پستی ۵۵۵۱۳۹۵۱۳۳
ویدا سعدی - بناب، دانشگاه بناب، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی نساجی، کد پستی ۵۵۵۱۳۹۵۱۳۳
محمدرضا یزدان پناه - تبریز، دانشگاه صنعتی سهند، گروه مهندسی شیمی و پلیمر، کد پستی ۵۳۳۱۸۴۱۱۳۳

فرضیه: خالص سازی خون فرایندی است که در آن دیالیز کننده برای پاک سازی خون از مواد زائد مانند اوره به کار گرفته می شود. برای ساخت دیالیز کننده های خالص ساز خون اغلب از غشاهای بشرساخته استفاده می شود. بیشتر این پلیمرها سازگاری خوبی با خون ندارند. پوشش دهی با پلیمرهای آب دوست روش بسیار ساده و موثری است که برای افزایش خواص آب دوستی و زیست سازگاری به کار گرفته می شود. پلی دوپامین یکی از پلیمرهای زیست سازگار با گروه های عاملی کاتکولی است که تاکنون با توجه به خواص آب دوستی زیاد و چسپندگی مناسب برای پوشش دهی غشاها مورد توجه قرار گرفته است. روش ها: در این پژوهش، برای اولین بار سطح داخلی غشاهای الیاف توخالی پوشش دهی شد. پوشش دهی غشای پلی سولفون با تزریق محلول پلی دوپامین انجام شد. خواص ساختاری و تراوایی غشای عمل آوری شده با این روش با غشای عمل آوری نشده و  غشایی که سطح بیرونی آن با محلول پلی دوپامین پوشش دهی شده مقایسه شد. یافته ها: تغییر معنی داری در تراوایی هیدرولیکی و اندازه منافذ غشاهای الیاف توخالی پس از عمل آوری های انجام شده با سطح اطمینان %۹۵ دیده نشد. همچنین مطالعات با روش های میکروسکوپی الکترونی پویشی و طیف نمایی پراش انرژی پرتو X روی سطح مقطع الیاف توخالی پیش و پس از عمل آوری انجام شد. نتایج طیف نمایی پراش انرژی پرتو X نشان می دهد، مقدار عنصر اکسیژن سطح درونی الیاف توخالی که در عمل آوری های داخلی قرار گرفته به طور محسوسی افزایش یافته است. بررسی آماری نتایج استحکام غشاهای عمل آوری شده نشان می دهد، استحکام غشای عمل آوری شده با روش تزریقی در مقایسه با غشای عمل آوری نشده و عمل آوری شده در سطح بیرونی، افزایش معنی دار را با سطح اطمینان %۹۵ نشان می دهد. 

همودیالیز, پلی دوپامین, پلی سولفون, لیف توخالی, ترزیق