رسول فرج نیا - گروه عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
رامین وفائی پورسرخابی - گروه عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
احمد زارعان - گروه عمران، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران
روزبه دبیری - گروه عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

در تحقیق حاضر، رفتار مکانیکی سد سنگ ریزه ای شهید مدنی ده سال پس از تکمیل بدنه سد مورد ارزیابی قرار گرفته است. تحلیل عددی سه بعدی براساس روش اجزای محدود برای بدنه و تکیه گاه سد در نرم افزار میداس انجام شد. داده های ثبت شده توسط ابزارهای واقع در کل بدنه سد با نتایج تحلیل عددی در محل ابزار مقایسه گردید. نشست، فشار آب منفذی، تنش عمودی کلی و کنترل پایداری بدنه سد، پارامترهایی بودند که برای ارزیابی رفتار سد در ده سال پس از پایان ساخت سد، مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که نشست ها، میزان فشار منفذی و تنش کلی به دست آمده از تحلیل عددی با داده های ثبت شده توسط ابزارها، منطبق بوده است. به طوری که در رفتار خطی بین داده های ابزار دقیق و تحلیل عددی در مورد نشست، فشار منفذی و تنش کل ضرایب همبستگی به ترتیب ۶۷،۸۴ و۹۹ درصد به دست آمدند. پارامترهای فشار منفذی و تنش کل برای کنترل شکست هیدرولیکی هسته مورد استفاده قرار گرفته اند. نتایج ماکزییمم مقدار نشست حاصل از تحلیل های عددی و ابزار دقیق به ترتیب ۱/۷۹ و ۱/۹۰ متر، برای فشار منفذی۴۵۰ و۴۲۰ کیلوپاسکال، برای تنش کل ۱۴۴۰و۱۲۰۵ کیلوپاسکال به دست آمده است. با محاسبات صورت گرفته ماکزییمم نسبت ضریب قوس در سد شهید مدنی حاصل از قرائت ابزار دقیق و تحلیل عددی به ترتیب ۰/۷۷ و ۰/۹۱ بود که هر دو کمتر از عدد یک است، هم چنین حداکثر Ru حاصل از تحلیل عددی و ابزار دقیق نصب شده در هسته به ترتیب  ۰/۳۵ و ۰/۴۷ می باشد که کمتر از مقدار پیش بینی شده در مرحله طراحی ۰/۵ می باشند. بنابراین احتمال وقوع قوس زدگی هسته وجود ندارد، که نشان می دهد سد از نظر شکست هیدرولیکی در محدوده امن قرار دارد.

سد سنگریزه ای, اجزای محدود, فشار منفذی, قوس زدگی, شکست هیدرولیکی