علی احمدی - کارشناسی، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
معصومه رحیمی - استادیار، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
یونس پهم لی - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

یکی از راه­کارهای افزایش انتقال گرما در کانال­ هواگرمکن­های خورشیدی افزودن بافل­ در مسیر عبور جریان سیال می­باشد. در این مطالعه به بررسی ویژگی­های انتقال گرما  و جریان سیال در کانالی با مقطع مستطیل شکل دارای بافل­های V شکل که بر روی دو صفحه گرمکن خورشیدی در بالا و پایین کانال قرار دارد پرداخته شده است. پارامترهای بررسی شده شامل تعداد ردیف بافل­ها، گام بافل­ها و ارتفاع بافل­ها در اعداد رینولدز مختلف می­باشند. عدد ناسلت، ضریب اصطکاک و ضریب عملکرد حرارتی به عنوان پارامترهای خروجی مورد بررسی قرار گرفته­اند. معادلات حاکم بر مساله شامل پیوستگی، مومنتوم و انرژی می­باشد. از مدل توربولانسی standard k-ԑ برای حل جریان آشفته در کانال استفاده شده است. نتایج نشان­دهنده این است که با افزایش تعداد ردیف بافل، سرعت جریان هوا افزایش یافته و به تبع آن انتقال گرما نیز افزایش می­یابد. در بررسی گام­های مختلف مشخص شد کانال با بافل­هایی با گام ۵۰ میلی­متر بیشترین ضریب عملکرد حرارتی را دارد. هم­چنین با افزایش ارتفاع بافل­ها در سطح انتقال گرما ثابت، به علت افزایش سرعت جریان عبوری از روی بافل، ضریب عملکرد در حدود %۲۸ افزایش پیدا می­کند.

هواگرمکن خورشیدی, کانال مستطیلی, بافل های V شکل, جریان آشفته, انتقال گرما, افت فشار