علی توکلی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد مهندسی برنامه ریزی حمل ونقل
امیرحسین علافی پور - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد مهندسی برنامه ریزی حمل ونقل

قابلیت اطمینان به زمان سفر متغیر مهمی در انتخاب طریقه ریلی و جاده ای حمل بار است که تحقیقات صورت گرفته در مورد آن در دنیا بیشتر با داده های ترجیحات بیان شده بوده است و پژوهشی در حمل بار با محوریت داده های ترجیحات آشکار شده که متغیرهای قابلیت اطمینان را نیز در نظر گرفته باشد در ایران و جهان انجام نشده است. پژوهش پیش رو در نظر دارد متغیرهای مختلف قابلیت اطمینان موثر در انتخاب طریقه حمل بار را که از بارنامه های ثبت شده ریل و جاده، در کنار سایر متغیرهای موثر در نظر بگیرد. در این مقاله، انتخاب وسیله بین ریل و جاده برای ۱۰ گروه کالا بررسی می شود. متغیرهای مختلف قابلیت اطمینان معرفی شده منابع قبلی به علاوه متغیرهای جدید این پژوهش بر اساس اطلاعات زمان سفر ساخته شدند و در مدل پروبیت در کنار دیگر متغیرها مانند زمان سفر، هزینه، انبوه بودن و نوع کالا آزموده می شوند. در اکثر گروه های کالا، متغیر نسبت محموله های به مقصد رسیده در بازه ۱۰% کمتر و بیشتر از میانگین زمان سفر (۹۰% تا ۱۱۰% میانگین زمان سفر) معناداری بیشتری داشته است. گروه کالاهای کانتینری و مواد غذایی به ترتیب بیشترین حساسیت را نسبت به قابلیت اطمینان داشته و ارسال به موقع مرسولات، می تواند نقش موثری در جذب این بارها از جاده داشته باشد. گروه کالای معدنی حساسیت کمتری نسبت به قابلیت اطمینان زمان سفر دارد و در این گروه متغیرهایی مانند هزینه نقش مهم تری در انتخاب وسیله دارند.

انتخاب وسیله، ترجیحات آشکارشده، حمل بار، ریلی و جاده ای، قابلیت اطمینان، مدل پروبیت