هستی جعفری - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
حسین صفری - استاد، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران

با توجه به وجود مزیت رقابتی بین سیستم های حمل و نقل، افزایش رضایت مشتریان عامل مهمی در جذب آن ها به این سیستم هاست. از سویی یک روش مفید جهت افزایش جذابیت سفرهای ریلی، احداث ایستگاه های جدید است. مکان­یابی ایستگاه ها در شبکه های ریلی یک مساله پیچیده و زمانبر است. لذا استفاده از مدل ریاضی به منظور انتخاب مکان مناسب جهت احداث ایستگاه ها بسیار کارآمد خواهد بود، از سوی دیگر، داده ها در دنیای واقعی دارای عدم قطعیت می باشد و مکان یابی ایستگاه ها در محیط فازی با در نظر گرفتن عدم قطعیت باعث افزایش قابلیت اطمینان در ارائه ی نتایج خواهد بود. مدل های بهینه سازی استوار با درنظر گرفتن پارامترهای غیرقطعی جواب های موجه و بهینه تولید می کند لذا در این پژوهش به مدلسازی مکان یابی ایستگاه ها در محیط فازی با وارد نمودن عدم قطعیت در داده های مساله پرداخته ایم و با استفاده از مدل بهینه سازی استوار با رویکردی واقع گرایانه مدل را حل کردیم. در ادامه یک مطالعه ی موردی برروی داده های واقعی قطار شهری مشهد اجرا و نتایج حاصل از حل مدل در فضای فازی با جواب ها در فضای قطعی مقایسه شده که بیانگر بهبود قابل توجهی در جواب ها می باشد.

بهینه سازی استوار, عدم قطعیت, مدلسازی, مکان یابی