سعید لطف اله پور - دانشجوی ارشد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی کاشان

سازمان بهداشت جهانیCOVID-۱۹ را در ۱۱ مارس ۲۰۲۰ به عنوان یک بیماری همه گیر جهانی اعلام کرد ، اما جهان هنوز به دلیل پیامد های پس از آن سردرگم است. منشا آن از چین است ، بیماری به سرعت در سراسر جهان گسترش یافته ، و موجباقدامات سختگیرانه دولت های جهانی در تلاش برای جداسازی بیماران و محدود کردن میزان انتقال ویروس شده است. با این حالاین اقدامات ارکان اصلی تقویت اقتصاد جهانی مدرن را با شکست روبه رو کرده است، همانطور که تجارت و همکاری جهانی بهدلیل تمرکز بر ملی گرایی و رقابت بر سر تامین منابع کمیاب از پای درآمده است. بر خلاف این زمینه ، این مقاله یک بررسی انتقادیاز فهرست تاثیرات منفی و مثبت کرونا را ارائه می دهد و چشم اندازهایی در مورد این که این بیماری چگونه می تواند به عنوانیک اهرم برای هدایت اقتصاد به سمت یک اقتصاد کم کربن پایدار تر مورد استفاده قرار گیرد ، را ارائه می دهد. در این مقاله خطراتکا به مزایای ناشی از بیماری همه گیری در دستیابی به اهداف توسعه پایدار شناسایی شده و بر لزوم تغییر ساختاری بنیادی وقاطع در جهت پویایی زندگی تاکید شده است. این استدلال برای تجدید نظر در مدل های رشد اقتصادی فعلی جهانی است کهتوسط یک سیستم اقتصاد خطی شکل گرفته و از طریق سودآوری و فرآیندهای تولید انرژی تداوم یافته و به نفع یک مدل پایدارتر در چارچوب اقتصاد مدور CE بازتنظیم شده است. این مقاله با استفاده از شواهدی در مورد حمایت از CE به عنوان ابزاری برای متعادل سازی معادلات پیچیده دستیابی به سود با حداقل آسیب های زیست محیطی ، به ارائه پیشنهادات خاص برای هر بخش در مورد راه حل های مربوط به CE به عنوان یک کاتالیزور برای رشد و توسعه اقتصادی جهانی در یک جهان انعطاف پذیر پس از COVID-۱۹ می پردازد.

کووید - ۱۹ ،اقتصاد مدور،پایداری،توسعه پایدار،انعطاف پذیری زنجیره تامین،تغییرات آب و هوایی