محمد ابراهیم فاضل ولی پور - استادیارگروه زمین شناسی و مهندسی نفت، واحد مشهد، دانشگاه آزاداسلامی، مشهد، ایران

این پژوهش به ارزیابی کیفی منابع آب زیرزمینی محدوده عبداله گیو، جنوب غرب قوچان، استان خراسان رضوی در سال ۱۳۹۹ پرداخت. با توجه به نوع سازندهای زمین­­شناسی، آبدهی و موقعیت منابع آبی منطقه، ۱۰ منبع آب زیرزمینی جهت آنالیز و ارزیابی کیفی موردتحلیل قرار گرفت. پارامترهای فیزیکی از قبیل pH، هدایت الکتریکی (EC) و مواد جامد محلول (TDS) در محل نمونه برداری توسط مولتی­متر اندازه گیری شد. آنالیز هیدروژئوشیمیایی داده ها در آزمایشگاه به روش پلاسمای القایی صورت گرفت. تحلیل های آماری و مدل­سازی در محیط نرم افزارهای Spss، Chemistry و AqQA انجام شد. یافته­ها نشان داد اکثر منابع از لحاظ کیفیت شرب مناسب هستند و شاخص کیفی GQI نیز در این منابع در وضعیت قابل قبول بود. از لحاظ بهره برداری در بخش کشاورزی، قلیائیت تمام منابع آب براساس طبقه بندی ویلکوکس در کلاس S۲ و S۴ و از لحاظ شوری در کلاس C۲ و C۳ بود و نشان داد که اکثر منابع از لحاظ کشاورزی مناسب نیستند. در تمام منابع مقدار بی­کربنات بیش­تر و مقدار نیترات کم­تر از استاندارد جهانی بود. درنهایت بررسی سازندهای زمین­شناسی حاکی از تاثیر آن ها بر کیفیت آب بوده و غلظت نیترات به علت فعالیت­های انسانی تشخیص داده شد.

آب های زیرزمینی, آلودگی, سازندهای زمین شناسی, مدل