ایرج نوربهشت - دانشگاه اصفهان، گروه زمین شناسی
موسی نقره ییان
علیرضا لله گانی

منطقه ی مورد مطالعه در 20 کیلومتری جنوب غربی نایین واقع شده است. این منطقه از نظر موقعیت زمین شناسی ایران، بخشی از زون ایران مرکزی محسوب می گردد و در نوار ولکانیکی ارومیه-دختر جای گرفته است. اسکارن آهن منطقه در کنتاکت بلافصل توده های نفوذی با سنگ آهک تشکیل شده است. توده های نفوذی منطقه از لحاظ ژئوشیمی، کالکوآلکالن و فقیر از پتاسیم می باشند و بررسیها نشان می دهد که ماگمای تشکیل دهنده ی این توده های نفوذی از نوع I می باشد و وضعیت کمان قاره یی را از خود نشان می دهد. سنگهای رسوبی منطقه هم که کانی سازی اسکارن در آنها روی داده، به طور عمده شامل سنگهای رسوبی سازند تفت (TAFT FORMATION) می باشد. اسکارن آهن فوداز یا به طور دقیق تر اکتینولیت- مگنتیت اسکارن گسترده ترین اسکارن منطقه بوده و از نوع اسکارنهای آهن جزایر قوسی می باشند و از نظر تقسیم بندی اسکارنها از نوع کلسیک هستند و بیشترین حجم کانه را هم مگنتیت تشکیل می دهد. به منظور تعیین منشأ سنگ آهن منطقه، آن را با سه تیپ سنگ آهن قهرود، کامو و کانسار آهن-آپاتیت اسفوردی مورد مقایسه قرار دادیم. نتایج حاصل از بررسی دیاگرامهای عنکبوتی (بررسی عناصر Trace) نشان داد که کانسارهای آهن فوداز، قهرود و کامو از نوع اسکارنی و مرتبط با توده های نفوذی بوده ولی کانسار آهن اسفوردی دارای منشاء گرمابی می باشد.