آسیه مهرزاد - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی،
سیدعلی مرتضوی - عضو هیات علمی گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه فردوسی مشهد،
رویا رضائیان دلوئی - عضو هیات علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد،
معصومه مهربان سنگ آتش - گروه پژوهشی کیفیت و ایمنی مواد غذایی، پژوهشکده علوم و فناوری مواد غذای

در این مطالعه با توجه به اهمیت ذرت در جیره غذایی دام و همچنین افزایش روزافزون مصرف ذرت و انواع فرآورده های حاصل از آن در جیره غذایی مردم ایران، به بررسی فلور قارچی ذرت های مورد استفاده در 16 گاوداری تحت رکوردگیری استان خراسان رضوی طی شش ماهه اول سال 1390 پرداخته شد. متعاقب اندازه گیری رطوبت بر اساس استاندارد ملی 997 به منظور جداسازی و شمارش فلور قارچی از دو محیط کشت PDA و YGC استفاده گردید. پس از خالص سازی ایزوله های جداشده، شناسایی جدایه های حاصل به روش ماکروسکوپی و میکروسکوپی، تهیه لام و در صورت لزوم تهیه اسلاید کالچر انجام شد. نتایج نشان داد که37/5 درصد نمونه ها در فصل زمستان دارای رطوبتی بالاتر از حد مجاز ( 14 درصد) می باشد و میانگین رطوبت نمون هها در فصل زمستان و بهار به ترتیب معادل13/72 و11/03درصد بود. بر اساس نتایج بدست آمده تفاوت معنی داری در شمارش کپک در دو فصل و دو محیط کشت مشاهده نشد، اما نوع محیط کشت تاثیر معنی داری بر میزان آلودگی مخمری داشت. همچنین جنس های فوزاریوم، پنی سیلیوم، آسپرژیلوس و خانواده موکوراسه به ترتیب فراوان ترین قارچ های جدا شده بودند

ذرت، خراسان رضوی، فلور قارچی، جداسازی، شناسایی