کبری میربیک سبزواری - استادیار گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خرم آباد، خرم آباد، ایران
مصطفی صداقت نیا - دانشجوی دکتری رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

سازند شهبازان با سن ائوسن در حوضه ی لرستان گسترش وسیعی دارد. در برش مورد مطالعه، این سازند با ۶۲ متر ضخامت به صورت هم شیب بر روی سازند کشکان و به صورت ناپیوسته در زیر سازند آسماری واقع شده است. لیتولوژی سازند شهبازان در منطقه مورد مطالعه، شامل سنگ های کربناته دولومیتی می باشد. به منظور مطالعات ریز رخساره ای، تعداد ۶۰ نمونه از این برش جمع آوری شد و از بین آن ها تعداد ۲۰ نمونه جهت آنالیز عنصری انتخاب گردید. بر پایه شواهد صحرایی، سنگ نگاری و آنالیز عنصری به روش های(EDS) و (EPMA)، دو گروه دولومیت شناسایی گردید. دولومیت های اولیه شامل دولومیکرایت ها در اندازه-های بین ۴ تا ۱۰ میکرون که بیانگر تشکیل در یک محیط پهنه جزر و مدی می باشند. دولومیت های ثانویه شامل دولومیکرواسپارایت ها بین۱۰ تا ۲۰ میکرون، دولواسپارایت ها در اندازه های بزرگتر از ۵۰ میکرون می باشند که در یک محیط دیاژنزی دفنی کم عمق تا متوسط در اثر تراوش شورابه های کف حوضه ای تبخیر شده به داخل پلتفرم کربناته سازند شهبازان در منطقه مورد مطالعه شکل گرفته اند. مقادیر پایین Fe و مقادیر بالای Sr و Na در دولومیکرایت ها و همچنین تمرکز بالای Fe در دولومیکرواسپارایت ها و دولواسپارایت ها به همراه وجود برخی شواهد مانند اینتراکلاست، تخلخل فنسترال و نبود کانی های تبخیری، نشان دهنده تشکیل این دولومیت ها از مدل جزرومدی، تراوش و سپس دفن کم عمق تا متوسط می باشد. شواهد ژئوشیمیایی نشان داد دولومیت های مورد مطالعه غیر استوکیومتری می باشند که این موضوع را می توان با توجه به سن سازند شهبازان توجیه نمود.

آنالیز عنصری, دولومیتی شدن, سازند شهبازان, زاگرس, لرستان