حبیب اله حلیمی جلودار - دانشیار قرآن و حدیث، دانشگاه مازندران، گروه علوم قرآن و حدیث، بابلسر، ایران
عبدالرحمن باقرزاده - استادیار کلام اسلامی، دانشگاه مازندران، گروه معارف اسلامی، بابلسر، ایران
معصومه نوروزیان عزیزی - طلبه سطح ۴ تفسیر تطبیقی، حوزه علمیه خدیجه کبری؟سها؟ بابل، بابل، ایران

سران اموی به منظور ناحق جلوه دادن قیام عاشورا، بر باورهای تاثیرگذار بر افکار عمومی استنادکردند؛ از جمله با مستمسک قراردادن عباراتی چون «این خواست خدا بوده که این مصیبت برشما وارد شد » و نیز با تکیه بر آیه ۳۰ سوره شوری که «آ نچه از مصیب تها به شما رسید به واسطهاموری است که خودتان فراهم کرده اید »، دست به مغالطه زدند و با روش جبرگرایانه درصدد تبرئهو محق جلو هدادن خویش برآمدند. هدف مقاله حاضر، نقد و بررسی مستندات امویان در اینمسئله است. سوال تحقیق این است که چه اشکالات منطقی بر ادعاهای امویان مبنی بر به حقجلوه دادن خود در قیام عاشورا وارد است؟پژوهش حاضر به روش تحلیل محتوا و با مراجعه و بررسی منابع تاریخی و قرآنی صورت گرفته است.یافته ها نشان می دهد که سران اموی مغالطاتی داشت هاند؛ از جمله مغالطه اراده تکوینی با تشریعیبرای توجیه اقدامات ناحق خود؛ به گون های که تعلق مشیت خدا را به فعل بنده نسبت داده اند! درحالی که مشیت خدا، به مشیت عبد تعلق می گیرد نه به فعل او. دیگری توفای انفس که قتل کربلا را همبه خدا نسبت می دادند، درحالیکه قتل شهدای کربلا نتیجه ظلم امویان بود، البته خداوند انفس آ نهارا ستاند. بنی امیه مغالطه تکوین با تشریع را در موضوع حکومت و پادشاهی هم داشته اند. با آشکارساختن ماهیت مغالطه آمیز ادعاهای امویان، روشن شد که حقانیت قیام عاشورا انکارناپذیر است.

قرآن، واقعه کربلا، سران اموی، مغالطه