سیدحامد عنوانی - دکتری مدرسی معارف اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد
سیدحسین سیدموسوی - دانشیار گروه معارف اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد
وحیده فخارنوغانی - استادیار گروه معارف اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد
سیدمرتضی حسینی شاهرودی - استاد گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد

سبک زندگی سیاسی، «شیوه خاص مواجهه با مهم ترین وظایف ساحت زندگی سیاسی است که به جهت نیل به اهداف سیاسی حاصل از باورهای اثرپذیرفته از عواطف و شرایط محیطی شکل می گیرد». با توجه به اهمیت موضوع قلمرو دین و التزام به آن در پینش های سازنده سبک» تحلیل مبانی کلامی سبک زندگی سیاسی امام -به عنوان فردی صاحب سبک - ضرورت می یابد. در این مقاله تلاش شده است تا تاثیر نگرش امام خمینی: به قلمرو دین در محورهای «جامعیت دین». «جاودانگی اسلام» «نسبت علم و دین» و «سبت دنیا و آخرت» بر سبک زندگی سیاسی امام خمینی (ره) بررسی شود. روش کتابخانه ای تحلیل داده ها در بررسی آثار امام نشان می دهد که سبک زندگی سیاسی ایشان به طور فزاینده ای تحت تاثیر این مبنای کلامی بوده است؛ به گونه ای که ایشان با ترسیم واقعی «حدود شریعت» و «نتظار دین از بشر»، دکترین حاکم بر وظایف مندرج در سبک زندگی سیاسی را در زندگی سیاسی خود و رهروان خویش نهادینه ساخته اند.

سبک زندگی سیاسی، جامعیت دین، جاودانگی اسلام، دنیای ممدوح، نسبت علم و دین، نسبت دنیا و آخرت