کاربرد تاریخ در هنر طراحی فرش

طراحی، پایه و اساس بسیاری از هنرها مانند نقاشی، مجسمه سازی، معرق و... بوده است. درواقع طراحی یک وسیله بیان احساسات، اندیشه ها و ذهنیات هنرمند می باشد و آن را به دیگران می شناساند. ایرانیان از دیرباز به جانوران و گیاهان توجه داشته و نقش های بسیاری از آن ها را در آثار خود به کار برده اند. آنچنانکه این نقوش بر مبنای تفکرات و برداشت های آیینی شکل گرفته و بسیاری از این نقوش، به نمادی از اعتقادات آن ها بدل شده و با گذشت زمان شاهد بروز تغییر و تحول در این نقوش هستیم. پیشینه جامع و غنی فرش در ایران زمین، بخشی از فرهنگ و هنر ملی ایرانیان است. ایرانیان از آغاز حیات در بطن این فرهنگ منحصربه فرد جهانی چشم به جهان گشوده و در طول تاریخ با بهره گیری از حس زیبایی شناسی و عرفان شرقی به نقش نگاری قالی پرداخته اند و با نوآوری و درک عالی از هنر باستانی و موروثی خود به تکمیل هرچه بیشتر این هنر صنعت منحصربه فرد پرداخته اند. این شناخت فرهنگ غنی ایرانی بر هر طراح فرش که نقش میزند بر تاروپود فرش، واجب و لازم است. تاریخ و فرهنگ سنتی هر سرزمینی عجین شده با هنر و آداب و رسوم آن سرزمین و هنرمند با خلق آثار هنری و شناخت صحیح تاریخ سرزمینش، می تواند حافظ و پاسدار هویت ملی سرزمین خود باشد و در راستای بهبود وضعیت آثار هنری و کمک به روند پیشرفت خلق این آثار قدم برداشته.