هاجر شفیعی - .دانش آموخته کارشناس ارشد شناسایی و مبارزه با علفهای هرز
حسن علیزاده - استادگروه زراعت و اصلاح نباتات ، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران.
مصطفی اویسی - دانشیارگروه زراعت و اصلاح نباتات ، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران.
مهدی مین باشی معینی - دانشیار موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.

مطالعه ای به منظور بررسی تغییر گیاگان جوامع علف های هرز مزارع گندم آبی شهرستان اصفهان در طی یک دوره ۱۵ساله (سال ۱۳۸۳ نسبت به سال ۱۳۹۸) انجام گردید. نمونه برداری از علف های هرز در ۱۰۰ مزرعه به روش سیستماتیک و مطابق با الگوی و با استفاده از کادر۰/۲۵۰/۲۵متر مربعی در مرحله پنجه زدن تا ساقه رفتن گندم انجام شد. غالب ترین گونه علف هرز باریک برگ در سال ۸۳، علف هرز یولاف وحشی زمستانه (Avena hudoviciana)، با شاخص غالبیت ۷۶/۱ بود، در حالی که در سال ۹۸ علاوه بر یولاف وحشی زمستانه ، گونه های جودره (-Hordeure spon taneuma ) و خونی واش (Phaiaris minor) به ترتیب با شاخص غالبیت ۷۰/۱، ۴۲/۳ و ۲۸/۶شناخته شد. غالب ترین گونه های پهن برگ در سال ۸۳، سلمه تره (Chenopodium album) با شاخص غالبیت۶۷/۹و هفت بند (Polygonuma aviculare) با شاخص غالبیت۳۱/۹۶بود که در سال ۹۸ علاوه بر سلمه تره، هفت بند، علف هرز خاکشیر ایرانی (Descurainia sophia) با شاخص غالبیت۳۹/۳۸نیز مشاهده گردید. علف های هرز پیچک صحرایی -Con) (voivulus arvensis و خارشتر (Alhagi pseudalhagi) علی رغم کاهش شاخص غالبیت همچنان از علف های هرز مزاحم برداشت بودند.

تراکم ، گیاگان، شاخص غالبیت و فراوانی .